ریچارد راتکلیف: وضعیت جسمی و روحی نازنین در زندان نامساعد است

ریچارد راتکلیف، همسر نازنین زاغری، شهروند بریتانیایی ایرانی، از مشکلات متعدد جسمی که همسرش در زندان اوین خبر داده و خواهان رسیدگی پزشکی سریع به وی است. او همچنین از تأیید حکم همسرش ابراز نگرانی کرده و آن را غیرقابل‌باور می‌خواند.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، متن کامل گفتگوی همسر این زندانی سیاسی با وبسایت زیتون در پی می‌آید:

آقای راتکلیف، همان طور که پیش‌تر اعلام کرده بودید٬ چندی پیش جلسه رسیدگی به پرونده همسر شما بدون حضور اعضای خانواده و با حضور وکیل و نیز شمار زیادی از اعضای سپاه پاسداران تهران و کرمان برگزار شد. آیا از نتیجه رسیدگی به پرونده همسرتان خبردارید؟

بله درست است؛ جلسه رسیدگی به پرونده در ۴ ژانویه( ۱۴ دی ۱۳۹۴) برگزار شد، نتایج این جلسه از سوی سخنگوی قوه قضائیه در ۲۲ ژانویه (دوم بهمن ماه) اعلام شد٬ در شرایطی که نازنین با خانواده و پدر و مادرش ملاقات داشت. برای شفاف سازی، وکیل نازنین در آن جلسه حضور داشت اما اعضای خانواده یا افراد دیگر در آن جلسه اجازه حضور نداشتند.

پس همه اطلاعات ما از طریق رسانه‌ها است. حکم اعلام شده این بود که محکومیت ۵ سال او تایید شد. یک کپی از این حکم به وکیل نازنین ارائه شده است. هر چند خانواده و نازنین هنوز این حکم را ندیده اند.

این حکم، محکومیت ۵ سال زندان نازنین را به اتهام عضویت در تشکیلات مخالف امنیت ملی تایید می‌کند٬ درحالی که او برای سازمان‌های خیریه در لندن کار می‌کرد.
در حال حاضر وضعیت جسمی و روحی همسر شما در زندان چطور است؟

شرایط نامساعدی است، نازنین طی چندین ماه بارها به خاطر ناراحتی و درد گردن؛ کمر و مشکل موجود در شانه‌هایش شکایت کرده است، دردهایی که اکنون بیشتر شده‌اند.

در ماه‌های اخیر او از درد ناحیه کمر و ستون فقرات شکایت داشته٬ همچنین بازوهای او دچار بی حسی و خواب گرفتگی شده‌اند٬ به طوری که او حتی قادر به در آغوش کشیدن گابریلا نیست و به دلیل همین مشکل٬ او همچنین قادر به بالا رفتن از تخت خود در زندان هم نیست.

پزشک زندان؛ نازنین را معاینه کرده و از شرایط جسمی وی ابراز نگرانی کرده است چرا که ایکس ری و اسکن ام آر آی نشان می‌دهد که برخی از مهره‌های گردن او از جای خود خارج شده اند.

وقتی نازنین با اعتصاب غذا قصد خودکشی داشت من به او قول دادم که بدون توافق او هیچ کاری انجام ندهم.من فرزند نازنین را از او نمی گیرم مگر این که خود او موافق انجام این کار باشد یا این که گابریلا در خطر باشد.

در چهارم فوریه، (شانزدهم بهمن ماه ۱۳۹۵) پزشک زندان تجویز کرد که نازنین باید توسط یک متخصص مغز و اعصاب معاینه شود. در ۱۹ فوریه (یکم اسفند) به نازنین اجازه داده شد تا توسط یک متخصص در بیمارستان ایرانمهر معاینه شود.

این پزشک اعلام کرد که نازنین باید بلافاصله و به صورت اورژانسی به منظور درمان فوری آسیب بازوها و انجام آزمایش‌های بیشتر برای بررسی دیگر علائم مشکلات جسمی در بیمارستان بستری شود.

در حال حاضر ما منتظر اجازه دادستانی برای انتقال و بستری شدن او در بیمارستان هستیم و این در شرایطی است که نازنین با وجود این شرایط، همچنان در زندان اوین به سرمی برد.

در حال حاضر وضعیت او بهتر از شرایطی است که قبلا در بند دو الف داشت؛ او حالا در بند زنان با دیگر زنان زندانی در اوین به سرمی برد. حالا او یک تخت دارد و می تواند با دیگر زندانیان گفتگو کند یا غذا بخورد. بنابراین شرایط فعلی نازنین یک دنیا فرق دارد با شرایط قبلی او که مدت‌های طولانی در سلول انفرادی به سرمی برد.

آیا اخیرا همسر شما تقاضای خاصی از مسوولان زندان داشته است؟

اصلی‌ترین خواسته او تقاضا برای بستری شدن در بیمارستان است. او همچنین پیشتر، تقاضای مکالمه تلفنی با من را داشت که تازگی به او اجازه داده شد ماهی یک بار به من تلفن بزند. البته ما همچنان در انتظار صدور مجوز بستری شدن او در بیمارستان هستیم.

پیگیری های شما در لندن از طریق نخست وزیر یا وزارت امور خارجه انگلستان چطور پیش می‌رود؟

پیگیری‌های ما از طریق تماس با وزارت امور خارجه بوده، ما هرگز با نخست وزیر یا وزیر امور خارجه ملاقاتی نداشته‌ایم.

در حال حاضر هر دو هفته یک بار در این زمینه نشست‌هایی داریم. این تماس‌ها در دوره‌هایی خوب و بد، سپری شده‌اند. به نظرمن آنها واقعا به سختی تلاش می‌کنند. هرچند از کارهایی که انجام می‌دهند به ما چیزی نمی گویند.

مقام‌های دولت انگلستان در مورد باز پرداخت بدهی بریتانیا به تهران در خصوص خرید تسلیحاتی قبل از انقلاب چه نظری دارند؟

آنها در مورد این موضوع به هیچ وجه با من صحبت نمی‌کنند. بنابراین نمی‌دانم که این بدهی منتقل شده یا خیر. اما آنچه که به طور خصوصی به من گفته شده همان است که آنها در افکار عمومی اعلام کرده‌اند، هیچ ارتباطی وجود ندارد و این که به خاطر اعمال تحریم ها، بازپرداخت بدهی پوشانده شده است.

در حال حاضر شرایط روحی و جسمی گابریلا دختر شما چطور است؟

از نظر فیزیکی فکر می‌کنم مشکلی نداشته باشد ولی از نظر روانی خیلی سخت قادر به صحبت کردن است. او در حال حاضر دو سال و ۷۵ روز دارد و این مشکل وقتی یک سال و نیمه بود شروع شد.

خیلی واضح است که دلش برای مادرش تنگ شده٬ هر چند من تصور می‌کنم آسیب‌های ناشی از این ضربه روحی در همان ماه‌های نخست، به او وارد شد، چون هیچ وقت بیشتر از یک روز از مادرش دور نبوده است. به دلیل همین شرایط٬ او قادر به شروع کردن یادگیری زبان فارسی نبود ولی الان به مادربزرگش خیلی نزدیک شده است.

در حال حاضر گابریلا زبان انگلیسی خود را فراموش کرده٬ هرچند او کم کم در مورد زندگی‌اش در لندن، اتاق خواب و اسباب بازی هایش بیشتر کنجکاوی می کند.
 در حال حاضر، دسترسی او به مادرش به صورت منظم بیشتر شده. ما در نظر داریم برای شناخت و بررسی بهتر شکاف‌ها و مشکلات روانی احتمالی گابریلا با یک روانشناس کودک تماس بگیریم.

آیا برای تحویل گابریلا دخترتان تلاش کرده اید که او را از ایران به لندن بفرستید؟

همیشه اولویت من این بوده که هر دوی آنها را به خانه بیاورم نه این که اول گابریلا را داشته باشم، بنابراین برای کامل شدن بیشتر این امیدواری، منتظر دادرسی هستیم به این دلیل که این موضوع تاحدودی نه تنها برای شرایط نازنین بهتر است بلکه برای گابریلا هم بهتر است.

از لحاظ عملی؛ برای اقدام کردن این مساله، تا به امروز، من فشار زیادی برای بازگرداندن پاسپورت گابریلا وارد کرده‌ام که موفق نبوده‌ام، همچنین به دنبال یک راهی بودم که به ایران بیایم اما موفق به دریافت ویزا نشدم.

وقتی نازنین با اعتصاب غذا قصد خودکشی داشت من به او قول دادم که بدون توافق او هیچ کاری انجام ندهم.من فرزند نازنین را از او نمی گیرم مگر این که خود او موافق انجام این کار باشد یا این که گابریلا در خطر باشد.

من امیدوار بودم که به ایران بروم تا با خود نازنین گفتگو کنم هر چند به خاطر نبود ویزا و در حقیقت به این دلیل که از سوی سپاه پاسداران به جاسوسی متهم شده‌ام شرایط کمتر مطمئی برای این کار ایجاد شده است.

در حال حاضر فکر می کنم برای نازنین و گابریلا خوب است که یکدیگر را به صورت مداوم ملاقات می‌کنند. من فکر می‌کنم برای هر دو آنها بهتر است که رابطه یکدیگر را برای حفظ سلامتی و همین طور برای آینده تجدید کنند.

فیروزه رمضان زاده