کُمب ، روستایی در چابهار با ۲۳ هزار جمعیت، فاقد برق، آب، مدرسه و سایر امکانات بهداشتی و رفاهی که در پنج کیلومتری شهر چابهار قرار دارد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از ایرنا، روستای کُمب در پنج کیلومتری شهر چابهار فاقد امکانات برق ، آب ، بهداشت ، مدرسه و سایر امکانات رفاهی است به طوری که سالهاست بیش از ۲۳ هزار نفر از ساکنان آن با مشکلات گرمای طاقت فرسا مواجه و همچنان در انتظار برق و آب هستند.
ناصر ایازی مدیر هیات‌اجرایی سازمان ملی زمین و مسکن از طرح ساماندهی این روستا خبر داد و گفت: «روستای کُمب یکی از روستاهای بزرگ چابهار است که ۴۶۰ هکتار مساحت و بالغ بر ۲۳ هزار نفر جمعیت دارد.»
وی گفت که این روستا از دو دهه پیش با شروع خشکسالی‌ها در چابهار بوجود آمده و مناطق شهری زیباشهر و گل‌شهر هم با مهاجرت ناخواسته روستاییان به دلیل شرایط ناگوار طبیعی و نداشتن برنامه برای اقتصاد روستا تصرف شد.
ایازی تاکید کرده که روستاییان برای گذران حداقل زندگی و یافتن غذا به این منطقه آمدند که در همان زمان نیز مدیریت شهری آنها را از شهر بیرون راند.
سهمیه آب روزانه هر یک از ساکنین چابهار ۱۵ لیتر است.
۸۰% روستایی نشینان نیز از آب آشامیدنی محروم هستند.
مدیر هیات‌اجرایی سازمان ملی زمین و مسکن در طرح توسعه چابهار از شناسایی ۱۲ منطقه حاشیه‌نشین بی‌ضابطه خبر داد و گفت: «نزدیک به دو دهه است که خشکسالی بر چابهار سایه افکنده و این عامل به همراه بی‌برنامگی و عدم اتخاذ تصمیمات درست برای چاره‌اندیشی مسائل مختلف چابهار از جمله خشکسالی، بی‌آبی، عدم امکانات لازم، بیکاری و راندن‌های پی‌درپی مردمی که مشکل عمده‌شان فقر است موجب شد تا حاشیه‌نشینی در ابعاد بسیار گسترده در شهر، روستاها و خارج از محدوده شهر و روستا گسترش یابد.»
وی گفت که این روستا از دو دهه پیش با شروع خشکسالی‌ها در چابهار بوجود آمده و مناطق شهری زیباشهر و گل‌شهر هم با مهاجرت ناخواسته روستاییان به دلیل شرایط ناگوار طبیعی و نداشتن برنامه برای اقتصاد روستا تصرف شد.
ایازی تاکید کرده که روستاییان برای گذران حداقل زندگی و یافتن غذا به این منطقه آمدند که در همان زمان نیز مدیریت شهری آنها را از شهر بیرون راند.
سهمیه آب روزانه هر یک از ساکنین چابهار ۱۵ لیتر است.
۸۰% روستایی نشینان نیز از آب آشامیدنی محروم هستند.
مدیر هیات‌اجرایی سازمان ملی زمین و مسکن در طرح توسعه چابهار از شناسایی ۱۲ منطقه حاشیه‌نشین بی‌ضابطه خبر داد و گفت: «نزدیک به دو دهه است که خشکسالی بر چابهار سایه افکنده و این عامل به همراه بی‌برنامگی و عدم اتخاذ تصمیمات درست برای چاره‌اندیشی مسائل مختلف چابهار از جمله خشکسالی، بی‌آبی، عدم امکانات لازم، بیکاری و راندن‌های پی‌درپی مردمی که مشکل عمده‌شان فقر است موجب شد تا حاشیه‌نشینی در ابعاد بسیار گسترده در شهر، روستاها و خارج از محدوده شهر و روستا گسترش یابد.»
ایازی تاکید کرد که پیش از این خسکسالی مردم چابهار و سیستان حاضر به مهاجرت به شهرها نبودند و خشکسالی آنها را مجبور به حاشیه‌نشینی کرده که فقر در گوشه گوشه‌اش نمایان است.
به گفته وی، مردمانی که در مناطق حاشیه‌ای چابهار سکونت دارند بیشتر متعلق به روستاها هستند.
مدیر هیات‌اجرایی سازمان ملی زمین و مسکن در طرح توسعه چابهار، اخذ تصمیمات نادرست و نداشتن برنامه‌ریزی برای چاره‌اندیشی را مشکل اصلی چابهار می‌داند.
وی با تاکید بر نقش کشاورزی در چابهار گفت: «اگر منطقه‌ای برای این افراد ایجاد و آنها می‌توانستند در زمین‌هایی که با شرایط به آنها واگذار می‌شد زندگی می‌گذراندند الان شاهد حاشیه‌نشینی بیش از ۶۰ درصدی چابهار به شکل امروز نبودیم.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر