سهیلا مینایی از زندانیان سیاسی کرد، همراه با موج اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در زندانهای ایران، که به دلیل شرایط سخت و رفتار غیرانسانی مسؤلان زندان صورت گرفته است، دست به اعتصاب غذا زد.
سهیلا مینایی زندانی سیاسی کرد اهل دیواندره، صبح روز شنبه ٣١ دسامبر در زندان کرمان به دلیل ضرب و شتم چند تن از ماموران زندان، در اعتراض به این عمل غیرانسانی دست به اعتصاب غذا زد.
خانم مینایی همراه با چند زندانی سیاسی دیگر از جمله افسانه بایزیدی در زندان کرمان محبوس است وی در دادگاه انقلاب سنندج به سه سال و یک روز حبس محکوم شده است.
پدر این زندانی سیاسی کرد، جریان دستگیری دخترش را چنین بازگو کرد: “سهیلا مرداد ماه ١٣٩٤ ساعت ١١ شب ماموران به خانه من آمدند، سهیلا خانه نبود خانه خواهرم بود٬ آنها با زور از من خواستند تا زنگ بزنم تا به منزل برگردد، من هم نمی خواستم زنگ بزنم چون ترسیده بودم اما به زور گوشی همراه خودم را در دستم گذاشتند و گفتند زنگ بزن٬ منم ناچارا به او زنگ زدم و به دخترم گفتم مادرت مریض است تا اینکه برگشت و دستگیرش کردند.”
شریف مینایی پدر این زندانی سیاسی کرد می‌گوید: او ۱۰روز نیز در بند عمومی اطلاعات بود و ۴ماه در زندان دیواندره در بلاتکلیفی بسر برد، تا اینکه در دادگاه سنندج ۳سال و یک روز به تهمت همکاری با حزب دمکرات حکم داده شد اما هنوز برای من سوال بی پاسخی مانده است “چرا او را به زندان کرمان منتقل و تبعید کرده اند”.
در روزهای گذشته هاجر پیری که همراه با فسانه بایزیدی و سهیلا مینایی در زندان کرمان محبوس بود، به منظور سخت تر کردن شرایط زندان برای این سه زندانی کرد، او را به زندان تبریز منتقل کردند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر