۱۳۹۵ بهمن ۱۱, دوشنبه

ممانعت مسئولین از اعزام نوید کامران به بیمارستان به دلیل امتناع از پوشیدن لباس زندان



مسئولین زندان اوین از اعزام نوید کامران، زندانی سیاسی، به بیمارستان به علت امتناع از پوشیدن لباس زندان جلوگیری کردند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، نوید کامران، زندانی سیاسی محبوس در اندرزگاه هشت زندان اوین که از مشکلات اعصاب حسی و حرکتی در پای راست و دست راست خود رنج می‌برد، روز جاری علیرغم انجام هماهنگی‌های اولیه، به علت امتناع از پوشیدن لباس فرم زندان، از اعزام به بیمارستان محروم ماند.
یک منبع مطلع در خصوص وضعیت این زندانی سیاسی به خبرنگار تارنگار حقوق بشر در ایران گفت: “علیرغم این‌که چهار ماه از دوران حبس نوید گذشته و پرونده پزشکی او به پزشکی قانونی ارجاع شده است، مسئولین از اعزام وی به مرخصی استعلاجی و آزادی مشروط او خودداری می‌کنند؛ از انتقالش به بیمارستان نیز به بهانه نپوشیدن لباس زندان جلوگیری شده است.”
این منبع مطلع پیش‌تر در گفت‌وگویی با این خبرگزاری تأکید کرده بود: “نوید سه سال پیش در پی یک تصادف دچار آسیب‌دیدگی در ناحیه پا و دست شده و پلاتین در استخوان وی به کار رفته؛ سرمای بند و نبود آب گرم باعث تشدید آسیب‌دیدگی و ایجاد درد شدید برای وی شده است.”
لازم به یادآوری است، مأموران امنیتی در روز سه شنبه سیزدهم مهرماه، با مراجعه به محل کار این فعال مدنی، وی را جهت اجرای حکم یک سال حبس تعزیری بازداشت کردند.
نوید کامران، به همراه آرش صادقی، گلرخ ایرایی (همسر آرش صادقی) و بهنام موسیوند روز ۱۵ شهریور ۱۳۹۳ در مغازه لوازم‌التحریرفروشی در خیابان آذربایجان تهران توسط مأموران قرارگاه ٍثارالله اطلاعات بازداشت و چهار روز بعد در تاریخ ۱۹ شهریورماه آن با قرار وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.
طی حکم دادگاه انقلاب، آرش صادقی به ۱۹ سال حبس، همسرش خانم گلرخ ایرایی به شش سال حبس و نوید کامران به یک سال حبس محکوم شدند. پس از آن وکلای آنها به درخواست تجدیدنظر دادند اما دادگاه تجدیدنظر در تاریخ اول دی‌ماه ۱۳۹۴ همه حکم‌ها را عیناً تأیید کرد.
نوید کامران پیش‌ازاین در جریان حوادث انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ بازداشت شد و به اتهام تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و اخلال در نظم عمومی به ۳۳ ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباسی محکوم شد. نوید کامران یکی از امضاء کنندگان “شهادت‌نامه ۶۴ زندانی سیاسی درباره چگونگی جانباختن هدی صابر” در آن زمان بود. او در سال ۱۳۹۰ با سپری کردن حکم خود آزاد شد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر