افسانه بایزیدی فعال دانشجویی کرد اهل بوکان، که در زندان کرمان محبوس می‌باشد، در نامه‌ای ضمن حمایت از زندانیان اعتصابی در زندانهای ایران، از رسانه‌های فارسی زبان انتقاد کرده و اعلام نموده که در میان زندانیان در ایران تبعیض قائل هستند.
افسانه بایزیدی، روز یکشنبه ٣١ مردادماه ١٣٩٥ شمسی در شعبه یکم دادگاه انقلاب مهاباد، توسط “قاضی جوادی کیا” محاکمه و به چهار سال حبس و تبعید به زندان کرمان محکوم شد.
این روزها در زندان خبرها را می شنوم که چند تن از زندانیان سیاسی اعتصاب غذا کردند آقایان آرش صادقی،علی شریعتی، سعید شیرزاد، حسن رستگاری و چند زندانی دیگر در زندانهای رژیم خود را به یک قدمی مرگ نزدیک می کنند تا بلکه مسولان رژیم به خواسته‌های برحق انها گوشه چشمی داشته باشد. این زندانیان در وهله اول انسان هستند و هر کدام به خاطر اعتقادی زندان رفتند و برای من مقدس هستند.
اما من به عنوان یک دختر کرد از درون زندان از مطالبات این زندانیان حمایت می کنم چون درد اعتصاب را چشیده ام و۲۰شب و روز با این اعتصاب زندگی کردم اما کسی نمی تواند زندانی را وادار به شکستن اعتصاب کند او حق دارد تصمیم بگیرد و راهی را که انتخاب کرده را با شرافت پیش ببرد تا به حق خواسته هایش برسد.
شکی نیست که جمهوری اسلامی تا چه حد ظالم و ضد بشریت است و جان و کرامت هیچ انسانی برایش اهمیت ندارد چه رسد به زندانیان سیاسی.
اما این زندانیان بایستی ستمهایی که بر هر یک از آنها روا است، صدای مظلومیت شان به گوش جهانیان برسد و همه بدانند این تنها زندانها نیست که زندانی در قفس است بلکه همه مردم ایران در یک زندان ابدی محبوس هستند و زیر فشار ناهنجار اسلام دروغین دردها و رنجها را متحمل می شوند.
با زبانی ساده می نویسم.من به عنوان یک دختر کرد زندانی که ماهها شکنجه شدم و حتی تهدید به تجاوز جنسی گردیدم٬ اما برای من زندانی فرقی ندارد فارغ از هر رنگ و نژاد و مذهبی باشد. چون مردمان کرد در طول قدمت تاریخ ارزنده ای که دارند هیچگاه تبعیض قایل نشدند ولی این بعضیها هستند که کردها را مورد تبعیض قرار میدهند.
آنها شهروند درجه سه نام میبرند به آنها ناسزا میگویند و توهین می کنند.
چرا باید میان زندانی تبعیض قایل شوید مگر این زندانی کورد انسان نیست و انسان متولد نشده است؟
چرا زندانیان کرد را به چشم یک غیر انسان نگاه می کنید؟ آیا زندانیان غیر کرد٬ به اتهام دفاع از رژیم اسلامی روانه زندانها شده‌اند؟
بسیاری از زندانیان کرد سالیان بی شماریست در کنج و دیوارهای سرد زندان عمر جوانی شان را پشت میله ها گذراندند، اما دریغ از آنکه یک بار برایشان کمپینی جهت ازادی راه اندازی شود.
عثمان مصطفی پور، محمد نظری، عمر امامی، والی درودی و بسیاری دیگر که بیش از ۲۰سال است در زندانهای رژیم به خاطر باور و تفکرات سیاسی شان در زندان هستند. کجایید انانیکه به واقع عدم تبعیض هستند و حقوق بشر را مقدس می شمارند که غیر از دروغ ٬ کینه و نفرت چیز دیگری ندیدیم.
من تا روزیکه زنده هستم کرد می‌مانم و بزرگترین افتخار من همیشه این بوده است که کرد بودم و کرد بودن را با دل و جان ستایش می کنم و ارج می‌نهم.
به صراحت عرض می‌کنم احزاب کرد تروریست نیستند انها همه فرزندان کردستان هستند که بدنبال حقوق از دست رفته یک ملت هستند و برایش می‌جنگند تا به حق خود برسند به خاطر همین تبعیضات مبارزه می کنند، تروریست آناند که در دادگاههای اصلح به عنوان تروریسم دولتی شناخته شدند.
هیچ وقت نمی خواهم از من و دوستانیکه در این زندان هستیم از ما حمایت شود اما می خواهم بگویم کاک عثمان مصطفی پور و کاک محمد نظری جوان بودند راهی زندان شدند و بعضی از رسانه های فارسی زبان برایشان کسر شان است که با جرات از این زندانیان حمایت کنند و حتی آن موقعی که دانشگاه بودم چند تن از روزنامه نگاران کرد هم (به دلیل اعمال سیاست تحقیر و تبعیض رژیم) احساس شرمندگی می کردند که کرد هستند.
من افسانه بایزیدی از زندانیان اعتصابی حمایت می کنم و امیدوارم که به سلامتی شان صدمه وارد نشود و هر چه سریعتر به حق و خواسته هایشان برسند.
افسانه بایزیدی
متشکرم دختر زندانی تبعیدی کرد باشهامتم.با رنجهایت آشنایم و ابسانیتت می ستایم.برایت سلامت و به روزی آرزو می کنم.
پاسخحذفع-ص-خیاط