همسر جعفر عظیم‌زاده، فعال کارگری که به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز صنفی بازداشت و زندانی شده است، به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که همسرش پس از بیش از پنجاه روز اعتصاب غذا در زندان اوین، وضعیت جسمانی نگران‌کننده‌ای دارد و با توجه به تصمیم او بر ادامه اعتصاب غذا، خواستار توجه به وضعیت این فعال صنفی شد.
جعفر عظیم‌زاده، کارگر جوشکار ۵۰ ساله و دبیر هیئت مدیره تشکل کارگری «اتحادیه آزاد کارگران ایران» است. او از هماهنگ کنندگان و امضا کنندگان طومار اعتراضی بود که طی آن بیش از سی هزار کارگر در نامه به وزیر کار و مجلس شورای اسلامی خواستار افزایش حداقل دستمزد کارگران ایران شدند.
اکرم رحیم پور که در زمان انجام این گفتگو در بیمارستان سینا در تهران منتظر اعزام همسرش از زندان به بیمارستان بود، گفت: “بیش از پنجاه روز از اعتصاب غذایش گذشته و من نگران وضعیت سلامتی اش هستم، طی این مدت قدرت بینایی و شنوایی‌اش محدود شده و حتی قادر به تشخیص صدای دوستان نزدیکش پشت تلفن نیست، نمی تواند تعادلش را حین راه رفتن حفظ کند، مشکل دفع ادرار و خونریزی روده پیدا کرده و درد مثانه و کلیه دارد، طول و مدت زمان سرگیجه هایش زیاد شده و در هفته گذشته چندین بار به مدت کوتاه بیهوش شده، روز دوشنبه گذشته در ملاقات بدنش کاملا یخ بود و گفت دستان و سمت چپ سرش به خواب می‌رود.”
جعفر عظیم زاده، دبیر هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، از روز دهم اردیبهشت ۱۳۹۵ در اعتراض به برخورد امنیتی با فعالیت‌های صنفی، در زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده است، او در نامه رسمی اعلام اعتصاب غذا، خواسته خود را اینگونه اعلام کرده است: «خارج کردن اتهام اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی کشور و دیگر اتهامات امنیتی از پرونده‌های مفتوح کارگران و معلمان معترض و برداشتن اینگونه اتهامات جعلی و ساختگی از پرونده‌های خود و دیگر فعالین کارگری و معلمان زندانی.»
همسر آقای عظیم‌زاده گفت که با گذشت بیش از پنجاه روز از اعتصاب غذا، مسئولین قضایی تاکنون پاسخی به اعتصاب غذای او نداده اند و فقط شفاها گفته اند که در صورت دست کشیدن از اعتصاب، به مرخصی چندروزه اعزام خواهد شد.
جمعی از دوستان به همراه خانواده این فعال کارگری، در دهم خردادماه و سی و دومین روز اعتصاب غذای او، مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند و خواستار آزادی او شدند.
آقای عظیم زاده در هفته گذشته نامه سرگشاده ای به معاون وزیر کار ایران نوشت که در بخشی از آن آورده است: “با گذشت سه سال از عمر دولت روحانی ، اغلب فعالین موثر تشکل های مستقل کارگران و معلمان دارای پرونده هایی با اتهامات سنگین سیاسی امنیتی و محکومیت‌های طویل المدت شده اند . اکثریت بالای این فعالین توسط وزارت اطلاعات بعنوان نهاد تحت امر دولت بازداشت و بطور کم سابقه ای به صددرصد آنان اتهام اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور وارد و با خواست اشد مجازات پرونده هایشان به دادگاههای انقلاب ارجاع شده است.”
به گفته خانم رحیم پور، از زمان بازداشت همسرش که سرپرست و تأمین کننده مالی خانواده بوده، وضعیت آنها سخت شده و وضعیت روحی فرزندانش نیز با زندانی شدن و اکنون اعتصاب غذای پدرشان چندان مناسب نیست. آقای عظیم زاده دو فرزند پسر ۲۰ و ۱۲ ساله دارد.
در هفته گذشته جمعی از چهره های شناخته شده دانشگاهی، مطبوعاتی و اجتماعی جهان از جمله نوام چامسکی، با امضای نامه ی سرگشاده ای ضمن ابراز نگرانی نسبت به وضعیت جعفر عظیم زاده، خواهان پایان دادن به برخورد با کارگران و فعالان صنفی در ایران شدند. در بخشی از نامه آنها آمده است: “ما عمیقا نگران سلامتی و تندرستی جعفر عظیم زاده و دیگر کارگران زندانی در ایران هستیم، و خواهان آزادی فوری و بدون قید وشرط آنها می باشیم. حکومت ایران مسئول مستقیم جان جعفرعظیم زاده و دیگر زندانیان سیاسی می باشد. در عین حال، ما صمیمانه از جعفر عظیم زاده درخواست می کنیم که به اعتصاب غذایش پایان دهد؛ مبارزه برای حقوق کارگران زمانی قدرتمندتر است که فعالین جنبش کارگری زنده و سالم باشند.”
جعفر عظیم زاده، ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۳ و یک روز قبل از روز جهانی کارگر بازداشت شد و پس از ۴۶ روز بازجویی و انفرادی، با سپردن وثیقه آزاد شد. او به دلیل فعالیت‌های مسالمت آمیز کارگری، به «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور، اخلال در نظم عمومی و فعالیت تبلیغی علیه نظام» متهم شد. در دهم اسفند سال ۹۳، شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی، جعفر عظیم زاده را با این اتهامات به ۶ سال حبس تعزیری و ۲ سال محرومیت از عضویت در احزاب و فعالیت در فضای مجازی و رسانه ها محکوم کرد. این احکام بر خلاف ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی تجمیع نشد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر نیز تأیید شد ولی به آقای عظیم زاده ابلاغ نشد و این فعال کارگری ۱۷ آبان ۱۳۹۴ پس از دریافت احضاریه، خود را به زندان اوین معرفی کرد و از آن زمان در این زندان به سر می برد.
از جمله مصادیق اتهامات عظیم‌زاده، تشکیل اتحادیه آزاد کارگران ایران، تشکیل اتحادیه سراسری کارگران اخراجی و بیکار، همکاری با کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای آزاد کارگری، شرکت در تجمع روز جهانی کارگر پارک لاله در سال ٨٨، هدایت کارگران در اعتراضات کارگری سال ٨۴، اقدام به تشکیل و برنامه ریزی و مدیریت تجمعات کارگری در زمان دولت جدید و تهدید به تجمع و اعتصاب در اسفند ماه سال ۹۲ بوده است.
عظیم‌زاده همچنین به علت جمع آوری طومار اعتراضی چهل هزار نفری کارگران و تجمعات در مقابل مجلس و وزارت کار و هدایت و اجرای این تجمعات، اعتراض به حداقل دستمزد مصوب، شکایت از سعید مرتضوی به نمایندگی هزار کارگر، اعتراض به ایجاد تغییرات ضدکارگری در قانون کار، نشست و ملاقات با دیگر تشکل های مستقل کارگری از قبیل سندیکای کارگران شرکت واحد تهران، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه و مصاحبه با برخی رسانه‌های برون مرزی محکوم شده است.
آقای عظیم زاده در اوایل خرداد ۱۳۹۴ و زمانی که با وثیقه آزاد بود، در شهر ساوه به مدت ۱۸ روز بازداشت شد و به همین دلیل پرونده دیگری در دادگاه ساوه دارد که هنوز رسیدگی نشده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر