۱۳۹۶ مرداد ۱۲, پنجشنبه

سالگرد اعدام شهرام احمدی ؛ نگاهی به پرونده این قربانی بی‌گناه دستگاه قضایی



دوازدهم مردادماه سالگرد اعدام شهرام احمدی، زندانی سنی مذهب، است که سال گذشته به همراه دست‌کم بیست‌و چهار زندانی اهل سنت دیگر در زندان رجایی شهر به طناب دار آویخته شد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، حکم اعدام شهرام احمدی در سال گذشته در حالی اجرا شد که تا آن زمان هیچ‌ گونه دادگاه عادلانه‌ای برای این زندانی عقیدتی از سوی دستگاه قضایی تشکیل نگشته بود و در روند پرونده وی موارد متعدد نقض حقوق از جمله «اعمال شکنجه‌های جسمی و روحی برای اخذ اعتراف‌های از پیش تعیین‌شده» و همچنین موارد متعدد نقض آیین دادرسی دیده می‌شد.
خانواده شهرام احمدی ، پیش از اعدام وی اعلام کرده بودند که «جز اعترافات خودش که زیر شکنجه گرفته شده دیگر هیچ سند و مدرکی برای اثبات اتهامات او وجود ندارد و قاضی در دادگاه توجهی به حرف‌های او نداشته است.»
نزدیکان این زندانی همچنین گفته بودند: ‌«شهرام اسلحه نداشته، شلیک نکرده و حکم او با کارهایی که انجام داده هماهنگ نیست. حکم شهرام قطعاً نباید اعدام باشد.»
شهرام احمدی در اردیبهشت ماه ١٣٨٨ از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و به مدت ۳۳ ماه در سلول های انفرادی اداره اطلاعات سنندج و زنجان مورد بازجویی قرار گرفت.
وی در مهرماه ١٣٩١، در شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه، به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد. این حکم در مردادماه ۱۳۹۴ از سوی دیوان عالی نقض و به شعبه صادرکننده رأی ارجاع شد اما بار دیگر قاضی مقیسه حکم اعدام را صادر کرد و در آبان ماه ۱۳۹۴، حکم وی در دیوان عالی کشور تأیید شد.
به گفته دادستانی، شهرام احمدی به اتهام «محاربه از طریق عضویت مؤثر در گروهک تروریستی تکفیری توحید و جهاد، هواداری از گروهک تروریستی و اقدام مجرمانه و تروریستی آن، و نگهداری چهار قبضه سلاح کلاش (کلاشنیکف) و مهمات مربوطه و حمل سه قبضه کلاش و مشارکت در حمله مسلحانه به یگان ویژه به قصد مقابله با نظام جمهوری اسلامی» به اعدام محکوم شد اما وکیل مدافع شهرام احمدی در دفاعیات و تقاضای اعاده دادرسی وی از دیوان عالی کشور اظهار داشت که او هیچ‌گاه عضویت و هواداری از گروه توحید و جهاد را نپذیرفته و عضو آن گروه نبوده و هرگز دست به اسلحه نبرده است.
در تاریخ ششم تیرماه ۱۳۹۵ اعلام شد شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور اعاده دادرسی آقای احمدی را رد کرده و پرونده به دایره اجرای احکام برای اجرای حکم اعدام منتقل شده است.
سرانجام، در شامگاه دوشنبه ۱۱ مردادماه ۹۵، با یورش بی‌سابقه گارد سیاه‌پوش زندان رجایی شهر کرج، شهرام احمدی به همراه دستکم ۳۰ تن از زندانیان سنی مذهب محکوم‌به اعدام ساکن در سالن ۱۰ این زندان با دستبند-پابند و چشم‌بند با تدابیر شدید امنیتی به انفرادی منتقل شد. ساعاتی پس از انتقال، مقامات قضایی زندان با تماس با خانواده این زندانیان اعلام کرد تنها یکی از اعضای خانواده اجازه ملاقات با آنان را برای آخرین بار در روز ۱۲ مردادماه دارد و صبح روز ۱۳ مردادماه این زندانیان به چوبه دار سپرده خواهند شد. این در حالی بود که بعدازظهر روز سه‌شنبه ۱۲ مردادماه مسئولین وزارت اطلاعات با تماس با خانواده زندانیان اهل سنت اعلام داشتند که آنان باید برای دریافت جسد زندانیان به پزشک قانونی کهریزک مراجعه کنند.
این اعدام گروهی با واکنش بین‌المللی گسترده‌ای روبه‌رو شد.
زید رعد حسین، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل با انتشار بیانیه‌ای اعدام این زندانیان را در ایران «بی‌عدالتی فجیع» خواند و درباره عادلانه بودن محاکمه آنها ابراز تردید جدی کرد.
در بیانیه آقای رعد به شهرام احمدی نیز اشاره و تأکید شد که وی «با ضرب و شتم و به‌زور مجبور به امضای اعتراف‌نامه سفید گشته بود.»
شهرام احمدی پیش از اعدام در بخشی از نامه خود به احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، نوشته بود: «آرزو دارم که مثل یک انسان، مثل یک متهم، در یک دادگاه عادلانه محاکمه شوم، وکیلم را دیده باشم، او پرونده‌ام را خوانده باشد، شکنجه‌گرم کنار قاضی نایستاده باشد، قاضی خشمگین نباشد، قاضی نگوید یا از مملکت شیعه می‌روید، یا می‌میرید، دادگاه از پنج دقیقه بیش‌تر باشد و من اجازه صحبت کردن داشته باشم.»

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر