مادر حسین رونقی ملکی، زندانی عقیدتی که از روز هفتم فروردین ماه در اعتراض به کوتاهی در رسیدگی مسوولان زندان اوین به درمان بیماری کلیه اش در زندان دست به اعتصاب غذای (خشک) زده است به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت حال فرزندش به شدت وخیم است و روز سه شنبه ۲۴ فروردین ماه پزشک متخصص اعلام کرده وضعیت او بحرانی است. مادر این زندانی به کمپین گفت اگر اتفاقی برای فرزندش بیفتد مسوولان باید پاسخگو باشند. حسین رونقی ۱۸ روز است که در اعتصاب غذای (خشک) به سر می برد.
زلیخا موسوی که روز یکشنبه ۲۲ فروردین ماه فرزندش را در زندان اوین ملاقات کرده گفت: «به خدا حسین خیلی لاغر شده بود، رنگش زرد و پریده بود. من خیلی می ترسم برای فرزندم اتفاقی بیفتد. روز سه شنبه او را به دکتر متخصص در بیرون از زندان اعزام کردند که پزشک گفته وضعیتش خطرناک است و باید زودتر اعتصابش را بشکند و بستری شود. اما حسین می گوید تا تغییر نکردن شرایط دست از اعتصاب برنمی دارد.»
مادر حسین رونقی در ادامه گفت: «من و پدرش از هفته پیش به تهران آمدیم و هر روز به دفتر دادستانی رفتیم اما آنها هیچ پاسخ مشخصی به ما نمی دهند. من آزادی فرزندم را پس از هفت سال زندان می خواهم. او به اندازه کافی در زندان بوده، یک کلیه اش را از دست داده و دردهای دیگری هم به او اضافه شده الان او باید با شرایط آزادی مشروط آزاد شود. من به مسوولان التماس می کنم فرزندم را آزاد کنند، حالش به خدا خوب نیست.»
حسین رونقی ملکی با قرار وثیقه یک میلیارد و چهارصد میلیون تومانی روز ۲۴ خرداد ماه ۱۳۹۴ به مرخصی درمانی فرستاده شد اما روز ۳۰ دی ماه ۱۳۹۴ در حالیکه در میانه درمانش بود مجددا به زندان بازگردانده شد تا باقی دوران حکمش را طی کند. او در دوران زندان دچار بیماری های گوارشی، ریه و کلیه شده و چندین بار تحت عمل جراحی برای کلیه هایش قرار گرفت.
خانم موسوی گفت که قبل از رفتن مجدد پسرش به زندان از مسوولان خواسته است تا مرخصی درمانی او را تمدید کنند: «می دانستم دوباره شرایط زندان حال او را بد می کند. خود پزشک بهداری زندان بارها اعلام کرده امکانات لازم را برای مداوای زندانیانی مانند حسین را ندارند. آخر هفت سال برای یک پسر جوان کافی نبود که در زندان باشد. برای چه یک بیمار را دوباره به زندان منتقل کردند.»
خانم موسوی با اظهار اینکه همسرش نیز دو روز در اعتصاب غذا بوده تا به این شکل مسوولان صدایش را بشنوند گفت: «از دادستانی که جواب نگرفتیم. همسرم از روز شنبه ۲۱ فروردین ماه دست به اعتصاب غذا زد. ما دو روز در مقابل زندان اوین به نشانه اعتراض ایستاده بودیم اما روز دوشنبه دیدم حالش خیلی بد است، هوا هم گرم بود، سنش بالاست از او خواهش کردم که تمام کند. گفتم فرزندم در زندان است و اگر حال او بد شود من چه کار کنم. روز دوشنبه جلوی زندان اوین به او آب دادم و اعتصابش را شکست. ما دیگر نمی دانیم چه کنیم که مسوولین صدای ما را بشنوند.»
حسین رونقی ملکی، زندانی عقیدتی در جریان حوادث انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ در تاریخ ۲۲ آذر ماه همان سال در خانه پدری اش در شهر ملکان آذربایجان شرقی بازداشت شد و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و ارتباط با سازمان های خارج از کشور و پول گرفتن از آنها در دادگاهی به ریاست قاضی پیرعباسی به ۱۵ سال حبس محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدید نظر نیز عینا تایید شد.
پدر این زندانی در گفتگوی قبلی خود با کمپین با اشاره به آزادی زندانیان ایرانی– آمریکایی که چهار روز قبل از بازگشت مجدد فرزندش به زندان اوین صورت گرفته بود، گفت: «در اینجا کسی حرف ما را نمی شنود. در تمام این سالها من بارها به مقامات کشور نامه نوشتم. درخواست دادگاه علنی برای پسرم داشتم، بعد از آن درخواست درمان و مرخصی برای بیماری هایش را دادم. من هم به عنوان پدر یک جوانی که بی گناه در زندان است، می خواهم بچه ام آزاد باشد. در تمام این سال ها این طرف وآنطرف دویدم، فریاد زدم تا صدایم را بشنوند و بچه ام را آزاد کنند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر