نام او وليد است، زماني بدنيا امد كه پدرش تحت شديدترين شكنجه ها بود و مادرش بخاطر زايمان از زندان ازاد شد اما پس از زايمان و زماني كه وليد فقط چند هفته داشت دوباره مادرش در منزل دستگير و به زندان اوين منتقل مي شود.وليد نزد مادر بزرگش كه اينك سرپرست اوست بزرگ مي شود و اين در حالي است كه پدرش حكم اعدام مي گيرد و همچنين دو تن از دايي هاي وليد بنام هاي فرهنگ و شهرام پور منصوري نيز توسط دادگاه انقلاب تهران حكم اعدام مي گيرند. مادربزرگش بيش از ١٨ ماه در زندان ا وين بود و عمويش،رسول به ٢٢ سال زندان محكوم ميشود واينها تنها بخشي از سرگذشت غم انگيز و تلخ پسري بنام وليد حرداني است. پسري كه تنها سهم او از ايراني بودنش زندگي غم انگيز اطرافيان و خانواده اوست.او ميبايست تمام اين رنجها را تحمل مي كرده زيرا در سرزميني بدنيا امده كه اولين ‘اعلاميه جهاني حقوق بشر’ در ان تدوين شده بود.
ولید نووجوانی که بارها توسط مقامات زندان و امنیتی تهیدید شد حتی ماموران بارها خالد را تحت فشار گذاشتند که در صورت عدم هکاری بچه اش را از بین می برند .
ولید نووجوانی که بارها توسط مقامات زندان و امنیتی تهیدید شد حتی ماموران بارها خالد را تحت فشار گذاشتند که در صورت عدم هکاری بچه اش را از بین می برند .
مادر زنداني ، پدر و دو تن از دايي ها زير حكم اعدام،عمو با بيماري و رنج زنداني، خاله هايش زنداني، خدا قوت
چگونه اين هم درد و رنج را مي بايست تحمل مي كرد، كوه هم اگر بودي زير اين همه ناانساني ، فشار وشكتجه و درد خرد مي شد و نابود مي گشت و اين تنها بخش كوچكي از سرگذشت انسانهاي اطراف وليد حداني است. كه حاتمي كيا ، كارگردان حكومتي ان را در فيلمي بنام ارتفاع پست به تصوير كشيده و در نهايت همان فيلم بچه اي بدنيا ميايد كه قرار است وارث اين همه ظلم و شكنجه و زندان باشد.
حال وليد پس از ۱۵ سال از ايران خارج مي شود پدرش كه اينك زنداني است بارها به او گفته است : در ايران با وجود اين حكومت ظالم و ديكتاتور ايندهاي براي تو و هم نسل هاي تو نخواهد بود زيرا اينها دشمنان واقعي جامعه و انسانيت هستند من دوست داشتم تو در كشوري بدنيا مي امدي كه در ان ازادي باشد و جوانان بخاطر ازادي هاي كوچك متحمل درد و رنج ، شكنجه ، زندان و اعدام نشوند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر