ذکرالله رحمانیان در بیمارستان امام خمینی ساری با سرطان دست و پنجه نرم می کرد که خبردار شد اداره اماکن نیروی انتظامی مغازه عینک سازی‌اش را پلمپ کرده است.
بستگانش به بی بی سی فارسی می گویند که این خبر آقای رحمانیان را چندان متعجب نکرد، چرا که می دانست در مرکز استان مازندارن ماموران اماکن در تعطیلات دینی بهائیان به مغازه‌های آنها می روند و هر دکانی که بسته باشد را پلمپ می کنند.
نزدیکان آقای رحمانیان می گویند که او حدود چهار ماه پیش به مقامات صنفی و اداره دارایی اطلاع داده بود که به سرطان لوزالمعده مبتلا شده و چند ماه توان کار کردن نخواهد داشت تا از پلمپ احتمالی یا مالیات اضافی جلوگیری کند.
ذکرالله رحمانیان پنجشنبه (۲۰ آبان) - یک هفته بعد از مهر و موم مغازه‌اش - در سن ۶۷ سالگی درگذشت. او یکی از ده‌ها شهروند بهاییست که اخیرا در ساری، قائمشهر و چند شهرستان دیگر مغازه‌هایشان بسته شده است.
موج تازه بستن مغازه‌های بهاییان ایران - از عینک سازی و یخچال سازی گرفته تا تعویض روغنی و صافکاری ماشین - در روزهای ۱۱ و ۱۲ آبان آغاز شد که امسال مصادف بود با دو تعطیلی دینی آنان.
بهاییان در سال نه روز تعطیل عقیدتی دارند که کار کردن در آن را حرام می دانند، اما کار نکردن در این روزها از طرف مقامات برخی شهرها «اخلال در نظم بازار» و «تبلیغ بهاییت» توصیف می شود.
یکی از کسبه بهایی ساری به بی‌بی سی فارسی می گوید که هرچند شاکی خصوصی نداشته و مرتکب کم فروشی یا گران فروشی هم نشده، در ظرف دو سال گذشته اداره اماکن یک مرتبه به مدت شش ماه و دفعه بعد حدود دو ماه دکانش را به اتهام «تخلف صنفی» پلمپ کرده است.
چند کسبه بهایی دیگر هم به بی بی سی فارسی گفته اند که دایره تخصصی اداره اماکن ساری به سرپرستی سرگرد حسن بابایی یک چیز می خواهد: قبل از تعطیلات بهایی به مقامات مراجعه و کسب اجازه کنند و اگر اجازه صادر شد، مغازه خود را تعطیل کنند.
این بهاییان می گویند که با مطلع کردن مقامات مشکلی ندارند، اما کسب اجازه از آنان در مورد یکی از واجبات دینی خود را درخواستی نابجا می دانند - به خصوص که به باور آنان، قانون به هر کاسب اجازه می دهد تا حداکثر ۱۵ روز بدون اطلاع اتحادیه صنف خود، مغازه‌اش را تعطیل کند.
آنها می گویند که رصد و بستن مغازه‌های بهائیان در ساری و قائمشهر «به بهانه‌های مختلف» چند سال است که به یک روال عادی تبدیل شده است.
مقامات جمهوری اسلامی بارها تبعیض علیه بهائیان را اتهامی بی‌اساس دانسته و گفته اند که هیچ‌گاه به صرف بهایی بودن با پیروان این آیین برخورد نکرده‌اند.
این در حالیست که فرماندهی نیروی انتظامی ایران در سال ۱۳۸۶ از اداره اماکن سراسر کشور خواسته بودکسبه بهایی را در صنوف مختلف زیر نظر بگیرند و از ورود آنها به مشاغل با درآمد بالا جلوگیری کنند.
در این سند تصریح شده است: «بهاییان نباید در جراید، نشریات، جواهر و طلاسازی، ساعت‌سازی، چاپخانه‌داران، گراور سازان، مؤسسات توریستی و اتومبیل کرایه، ناشران و کتاب‌فروشی، مسافرخانه داران، هتل‌داران، آموزشگاه‌های خیاطی، عکاسی، فیلم‌برداری، گیم نت، رایانه و کافی‌نت مشغول به کار و فعالیت باشند.»
بازداشت پنج بهایی
کسبه بهایی ساری و قائمشهر می گویند که تلاش برای رفع مهر و موم از مغازه‌هایشان به جایی نرسیده است؛ اصناف و اتحادیه‌های صنفی آنها و نیز اداره بازرسی نیروی انتظامی استان مازندران از چگونگی بسته شدن محل کسب و کار آنها ابراز بی‌اطلاعی کرده اند.
پنج نفر آنها - سهیل حق دوست، نیما نوخواه، علاءالدین میرزایی، آرشام گلپور و شهروز زمانی - هم که سه شنبه (۱۸ آبان) برای تظلم خواهی به ساختمان استانداری در ساری مراجعه کرده بودند، به اتهام تجمع غیرقانونی و اغتشاش دستگیر شدند.
به نظر می رسد که وکلای دادگستری هم به خاطر حساسیت ماجرا و فضای امنیتی موجود از پذیرش وکالت این افراد خودداری می کنند.
یکی از کسبه قائمشهر می گوید که مقامات به ما می گویند که کارتان غیرقانونی است و برای نظام هزینه دارد؛ «وقتی همه با هم تعطیل می کنید تبلیغ دین بهایی می شود.»
او می گوید تا به حال همسایه‌هایش هم از تعطیلاتش خبر نداشتند، اما «حالا که مغازه را پلمپ کردند مجبورم که با دیگران درباره دینم صحبت کنم.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر