علی معزی، زندانی سیاسی زندان رجایی شهر کرج(گوهردشت) در نامه ای به عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران با نوشتن وضعیتی از خود خواستار توجه به وضعیت زندانیان سیاسی شده است.
متن کامل این نامه به شرح زیر می باشد:
سرکارخانم عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه حقوق بشر گرمترین سلام ها و برترین احترامات مرا بپذیرید اینجانب علی معزی زندانی سیاسی محبوس در زندان گوهردشت کرج، از خرداد ماه سال ۱۳۹۰ تا کنون در حبس می باشم. در خرداد ۹۳ بعد از دو سال که در زندان اوین بوده ام معلوم شد که غیابی به جرم تبلیغ علیه نظام توسط قاضی صلواتی (شعبه ۱۵) به یکسال حبس محکوم شده ام و بعد هم به عنوان اینکه به سه سال هم حبس تعلیقی از سال ۸۷ محکوم بوده ام همچنان در زندان مانده ام و در ۲۸ خرداد ۹۲ نیز از زندان اوین به بند جرائم ویژه شرارتی در زندان ندامتگاه کرج تبعید شدم. با این حساب قرار بود در خرداد ماه سال ۱۳۹۴ از زندان آزاد شوم، اما چند ماه قبل از پایان حبس مرا بدون اطلاع قبلی و اطلاع به خانواده و با اعلام اعزام به آگاهی؛ به بازداشتگاه ۲۰۹ وزارت اطلاعات در زندان اوین برده و به سلول انفرادی انداختند و به مدت دو ماه بدون اطلاع به وکیل و خانواده در آنجا ماندم و آنها پرونده ای با مضمون اینکه چون هنوز بر سر مواضع و عقاید خود هستی و در زندان هم بیانیه صادر کردی برایم ساختند و دوباره به زندان ندامتگاه کرج برگرداندند.
چند روز بعد بدون اینکه فرصت ملاقات با خانواده و یا وکیل داشته باشم مجددا مرا از ندامتگاه کرج به بند وزارت اطلاعات کرج در زندان گوهردشت بردند و دوباره در سلولهای انفرادی آنجا نگه داشتند و اینجا هم بدون اطلاع به وکیل و بدون اطلاع به خانواده و عین همان مضمون پرونده سازی شد. پرونده ای مشتمل بر چند کپی برگ بیانیه که در زندان هم علیه نظام تبلیغ کرده ای و بابت همین یک پرونده مرا در دو دادگاه جداگانه یعنی دادگاه انقلاب کرج شعبه یک (قاضی اصف حسینی) و دادگاه ۲۸ انقلاب تهران قاضی مقیسه و از آنجا که این دادگاه ناگهانی و بدون اطلاع قبلی و بدون وکیل و بدون نماینده دادستان و بدون هیچگونه ضوابط قانونی و حقوقی بوده و شباهتی به دادگاه نداشت از رفتن به دادگاه خودداری می کردم و در هر دو دادگاه مرا با ضرب و شتم و به زور روی زمین کشانده و بردند که سرم هم شکست و با همان وضع بردند و هر کدام از این دادگاه ها به طور جداگانه مرا بابت یک اتهام و آن هم تبلیغ علیه نظام در داخل زندان! به یکسال حبس یعنی جمعا دو سال محکوم کردند و بدین ترتیب تاریخ آزادی ام از بهار ۹۲ تغییر یافت. وکیل را هم نپذیرفته بودند “آقای امیرسالار داوودی” و گفته بودند وکیل را ما باید تایید کنیم و نباید بدون هماهنگی با ما ایشان وکیل شما می شد، پرونده را هم دادگاه کرج به او ندادند.
تمام این نقل و انتقال ها به بازداشتگاه ها و زندان ها که انفرادی ها هم بدون خبر و در جواب پرس و جوی خانواده پاسخ مشخصی نمی دادند و نمی گفتند کجا هستم حالا امروز سه شنبه ۲ آذر هم این چندمین بار است که ناگهانی بدون زمینه قبلی به این وضع ساعت هفت صبح آمدند که باید برویم اعزام داری، پرسیدم اعزام به کجا گفتند نمی دانیم، بعد از کلی بحث بدون اینکه نامه یا احضاریه ای نشان بدهند گفتند دادگاه داری بدون آنکه بدانم چه دادگاهی و بابت چی هیچکس هم مسئولیتی قبول نمی کند. نمیدانم به کدام اتهام و به کدام مرجع قرار است برده شوم قصد دارند گویا برای چندمین بار مرا در داخل زندان به محاکمه بکشند و حبس اضافه کنند آن هم در دادگاه های آنچنانی و بدون هیچ صلاحیتی.
چنانکه در زمستان ۱۳۹۳ قاضی ابراهیمیان شعبه ۱۲ دادگاه انقلاب کرج به من گفت “چون تو بر سر عقاید و مواضع خود هستی همچنان سال ها در زندان های تهران و کرج خواهی ماند.” اینجانب مصرانه از شما درخواست می کنم این اوضاع خلاف قانون و خلاف حقوق بشر را مورد توجه و عنایت قرار داده و آن را محکوم نمایید و تلاش شود از این همه ظلم و آزار بر علیه زندانیان سیاسی جلوگیری به عمل آید.
با تشکر و تقدیم و احترام، علی معزی زندانی سیاسی زندان گوهردشت کرج
مدارک ضمیمه است
رونوشت به: شورای حقوق بشر ملل متحد- سازمان عفو بین الملل
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر