باوجود آنکه طی هفته‌های گذشته بسیاری از چهره های سیاسی مستقیم و غیر مستقیم از رییس قوه قضاییه خواسته بودند تا در مورد مسائلی که به قوه تحت مدیریت او ربطی ندارد و خارج از حیطه‌ی وظایف اوست نظر ندهد، اما صادقی آملی لاریجانی چون گذشته در حال پاسخ گویی به همه و اظهار نظر در مورد همه چیز است و البته چون همیشه راست و دروغ را باهم یکی می‌کند و خلاف می‌گوید.
صادق آملی لاریجانی در جلسه مسئولان عالی قضایی از اربعین می‌گوید و از جنایات عربستان در یمن شکایت می‌کند. او همچنین به عنوان همکار دستگاه دیپلماسی کشور و وزارت امور خارجه نظر می‌دهد و به دولت دستور می‌دهد که علاوه بر موضع گیری باید پاسخ عملی به تحریم‌های اخیر نیز بدهد و می‌گوید: گرچه همه مسئولان کشور به درستی در قبال این سیاست‌های خصمانه، موضع واحد و قاطعانه‌ای اتخاذ کرده‌اند اما جا دارد دولت، مجلس و سایر دستگاه‌های مسئول علاوه براین موضع‌گیری‌ها، راه‌های عملی بیشتری را برای مقابله با تحریم‌ها ترسیم کنند تا علاوه بر موضع‌گیری قاطعانه، پاسخ عملی مناسبی به این دشمنی‌ها بدهیم.”
رئیس قوه قضاییه در وزارت اقتصاد نیز گویا سمتی دارد و کارشناس اقتصادی شده است، برای همین از لزوم صیانت از اقتصاد کشور می‌گوید: “ما باید اقتصاد کشور را به گونه‌ای اداره کنیم که تحریم‌ها بی‌اثر باشد. اتکا به نیرو، سرمایه و فکر داخلی موجب توانمندسازی و مقاومت اقتصاد کشور در برابر لرزه‌هایی است که دشمن تلاش می‌کند علیه اقتصاد ما ایجاد کند.”
اما آملی لاریجانی از گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر در مورد ایران عصبانی است و جایی که باید پاسخگوی دستگاه‌های زیر دستش باشد اقدام به فرافکنی می‌کند و محتوای گزارش را “مطالب و اتهامات تکراری علیه نظام جمهوری اسلامی به نقل از منابع ضدانقلاب و منافقین” دانسته و ادعا می‌کند: “دراین گزارش می‌بینیم افرادی که به اتهام جاسوسی محاکمه و محکوم شده‌اند و همچنین منافقانی که علیه نظام و مردم دست به ترورهای گسترده زده‌اند، مورد حمایت قرار گرفته‌اند و ادعاهای کذب راجع به برخی اعدام‌ها که اساساً صورت نگرفته یا دلیل اجرای آن اعمال حق قصاص بوده است، دوباره مطرح می‌شود.”
رئیس قوه قضاییه با بیان اینکه بسیاری از مطالب منعکس شده در گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران با استناد به اطلاعات نادرست است، نوع برخورد دوگانه غرب با حقوق بشر را مورد اشاره قرار داده و با پیش کشیدن اتفاقات یمن و فلسطین و جای جای عالم سعی در فرافکنی و فرار از مسوولیت‌های خود دارد و می‌گوید: “علیه جمهوری اسلامی قطعنامه صادر می‌شود اما در قبال رفتار سفاکانه رژیم صهیونیستی یا رژیم خون‌ریز سعودی که کودک‌کشی این رژیم، فریاد سازمان ملل را هم بلند کرد با وساطت کشورهای غربی از صدور قطعنامه جلوگیری می‌شود. اینکه آمریکا و اروپا علیه جمهوری اسلامی گزارشگر ویژه منصوب می‌کنند از حجم جنایات رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی کم نخواهد کرد. از یک جاسوس حمایت می‌کنند اما در برابر کشتارهای گسترده در یمن و همچنین محاصره غزه و بمباران‌های عظیم سکوت کرده‌اند و شاهد هیچگونه ارزیابی حقوق‌بشری نیستیم.”
رئیس قوه قضاییه با بیان اینکه بسیاری از مطالب منعکس شده در گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران با استناد به اطلاعات نادرست است، نوع برخورد دوگانه غرب با حقوق بشر را مورد اشاره قرار داده و با پیش کشیدن اتفاقات یمن و فلسطین و جای جای عالم سعی در فرافکنی و فرار از مسوولیت‌های خود دارد و می‌گوید: “علیه جمهوری اسلامی قطعنامه صادر می‌شود اما در قبال رفتار سفاکانه رژیم صهیونیستی یا رژیم خون‌ریز سعودی که کودک‌کشی این رژیم، فریاد سازمان ملل را هم بلند کرد با وساطت کشورهای غربی از صدور قطعنامه جلوگیری می‌شود. اینکه آمریکا و اروپا علیه جمهوری اسلامی گزارشگر ویژه منصوب می‌کنند از حجم جنایات رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی کم نخواهد کرد. از یک جاسوس حمایت می‌کنند اما در برابر کشتارهای گسترده در یمن و همچنین محاصره غزه و بمباران‌های عظیم سکوت کرده‌اند و شاهد هیچگونه ارزیابی حقوق‌بشری نیستیم.”
رییس دستگاه قضا از کشتار در یمن و محاصره غزه گله می‌کند و هرنوع گزارش حقوق بشری را خلاف واقع می‌داند درحالیکه در دستگاه تحت امر او روزنامه نگاران ماه‌ها در سلول‌های انفرادی رها می‌شوند، فعالان سیاسی و منتقدین حکم‌های سنگنین می‌گیرند، حکم اعدام به راحتی خوردن یک لیوان آب صادر می‌شود، شهروندان کشور به عنوان گروگان در مقابل دولت‌های خارجی نگه داشته می‌شوند و علیه آنان اتهام‌های مضحک صادر می‌شود تا مورد معامله قرار گیرند.
او در مقابل گله‌های وزیر بهداشت در خصوص بعضی اظهارات در ارتباط با مسواک زدن و غیره نیز پاسخ می‌دهد: “دستگاه قضایی در جایی که واقعاً جرم و تخلفی صورت گرفته و به موضوع ورود پیدا می‌کند، آه و ناله‌ها بلند می‌شود که قوه قضاییه مخالف آزادی بیان است. حال چگونه می‌توان انتظار داشت که دستگاه قضایی صرف اظهارنظر یک فرد در حوزه سلامت و در حالی که جرمی هم رخ نداده است به موضوع ورود پیدا کند و آن را مورد رسیدگی قرار دهد؟”
رییس دستگاه قضا گویا فراموش کرده که دستگاه تحت امر او تاب تحمل نقد ندارد و چطور با کوچکترین سخن و حرفی بهم می‌ر‌یزد و در مقام پاسخگویی و احضار و بازداشت بر می‌آید. او پاسخ نمی‌‍دهد که پس چطور همین دستگاه قضایی در مقابل کمترین نقد رییس دستگاه و علمکرد قضاتش عنان اختیار از دست می‌دهد و نقادان را بازداشت و یا تهدید به برخورد قضایی می‌کند و چطور تاب تحمل انتقاد یک نماینده مجلس را ندارند و همگی اقدام به پاسخگویی علیه او می کنند و اگر نبود مصونیت قضایی نماینده مجلس او نیز اکنون در انفرادی‌های قوه قضاییه روزگار سپری می‌کرد.
