۱۳۹۶ آذر ۱۲, یکشنبه

گزارشی از زندان ؛ دردهای بی پایان زندانیان رجایی شهر کرج



 زندان رجایی شهر کرج که در طیقه بندی سازمان زندانها بعنوان محل نگهداری زندانیان با جرایم خشن شناخته می شود سالهاست به عنوان محل تبعید زندانیان سیاسی و غیر سیاسی توسط حکومت ایران مورد استفاده قرار میگیرد. طی سالهای اخیر گزارشات متعددی از سوی سازمان های مدافع حقوق بشر در خصوص بی قانونی ها و رفتارهای سلیقه ای مسئولان این زندان منتشر شده است ، در ادامه این روند گزارشگری جدیدترین گزارش ما حاصل تحقیق گزارشگران هرانا از وضعیت زندانیان این تبعیدگاه را مطالعه کنید.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، زندان رجایی شهر کرج سالهاست به تبعیدگاهی تبدیل شده برای تحت فشار قرار دادن زندانیان سیاسی و یا غیر سیاسی، زندان رجایی شهر کرج، زندانی که محل نگهداری تعداد زیادی از زندانیان سیاسی مانند مجید اسدی، احمد کریمی، آرش صادقی، نوید خانجانی، حمید بابایی و … است. درست به همین دلیل مانیتور کردن مستمر آن اهمیت دوچندانی پیدا میکند.
زندان رجایی شهر کرج دارای ۱۰ اندرزگاه است، هر اندرزگاه دارای سه سالن است و شرایط محیطی خاص خود خود را دارد و معمولا در این زندان متهمان سیاسی را در سالن ۱۰ آن و در محل دیگری زندانیان سنی مذهب را نگهداری میکنند.
اتاق های زندان رجایی شهر ۶ متری است و در هر اتاق دو الی سه نفر و در اتاق های بزرگ ۴ تا ۵ نفر زندانی گذران حبس میکند، معمولا اندرزگاه ۴ سالن ۱۱ محل نگهداری زندانیان با جرائم مالی است با اینحال به دلایل نامعلومی خودکشی در این بند نسبت به سایر بتدها بیشتر گزارش شده است.
یکی از زندانیان قدیمی با هویت محفوظ که در اندرزگاه ۷  این زندان گذران حبس میکند درباره وضعیت بندهای مختلف زندان در گفت و گو با گزارشگر هرانا گفت: “اندرزگاه ۱۰ دارای دو طبقه است، سوئیت های زندان در این اندرزگاه قرار دارد و محل نگهداری در بسته ها (محکومان به حبس انفرادی) است، در انتهای اندرزگاه ۷ سالن ۲۱ زندانی های اهل سنت هستند.”
این منبع مطلع در ادامه افزود: رئیس زندان “ضیایی” است، این شخص قبلا آدم نظامی بوده و سابقه کار در نیروی انتظامی را در کارنامه اش دارد، رئیس حفاظت زندان “سیدسادات”، رئیس بازرسی “درزی” است، همچنین ما یک رئیس گارد داریم به اسم “باقری” که در بین زندانیان به جلاد معروف است، این شخص برای زندانیان اعدامی طناب را به گردن زندانیان می آندازد، مدیر داخلی زندان “قبادی” که به معاون اجرایی هم شناخته میشود زندانیان را مورد آزار و اذیت قرار میددهد و راه برای خودکشی و اعتصاب افراد باز میکند تا با بی توجهی اش نسبت به زندانیان فشار روانی بیشتری را وارد کند و قدرت نفوذ بین پرسنل زندان هم دارد اگر با کسی لج کند میتواند به بدترین بندهای این زندان منتقل اش کند.

بر اساس تحقیقات میدانی هرانا، شرایط این زندان نسبت به قبل اسفناک تر توصیف شده، از این موارد میتوان به عدم تفکیک جرائم بر اساس جرم و سن زندانی، ارسال زندانیان نوجوان خاطی به بند زندانیان خطرناک و تهدید به تجاوز اشاره کرد.

زندانی دیگری با تایید گفته های هم بندی خود به هرانا گفت: “فقط در ماه محرم که اعدام به نوعی عرف نیست، سی نفر را برای اجرای حکم قصاص به انفرادی منتقل کردند، همچنین برای تحت فشار قرار دادن زندانیان جوان این افراد را به بند های بزرگسالان میفرستند و در شرایط سخت نگهداری میکنند تا حدی که زندانی مجبور به خودکشی می شود.”
این زندانی مطلع بعنوان یک شاهد درباره تجاوز های داخل بند میگوید: “پیشتر ما در این زندان سابقه خودکشی به دلیل مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفتن هم داشتیم، وی توضیح میدهد چگونه یک زندانی دهه هفتادی را با زور و ضرب و شتم مورد آزار جنسی قرار داده اند و فرد از شدت سرافکندگی دست به خودکشی میزند”.
این زندانی توضیح می دهد که “چگونه یک زندانی که به اتهام محاربه و تجاوز به اعدام محکوم شده از چند وقت پیش که قصد تجاوز به این زندانی را داشتند و مورد ضرب و شتم مامورین قرار گرفته بود از ترس اینکه در زندان کشته نشود شکایت نکرده است.”
زندانی دیگری در ادامه سخنان دو زندانی فوق درباره یک زندانی جوان دیگر به گزارشگر هزانا گفت: “عباس طاهری فرزند غلامرضا، متولد ۱۳۷۴ به اتهام قتل، اندرزگاه ۷ سالن ۱۹ بود ولی عباس را بصورت تنبیهی به اندرزگاه ۱ سالن ۱ به احبار منتقل کردند ممکن است در این بند خطرناک دست به خودکشی بزند و یا مورد سو قصد و آزار جنسی قرار گیرد چندبار به وی تعرض شد ولی ما طی تماسی التماس کردیم دست بردارند هم اکنون نزدیک به یک ماه است در این بند نگهداری میشود.”

همچنین محیط اندرزگاه هفت بسیار نامناسب گزارش شده، زندانیان این بند اغلب دارای بیماری های خاصی چون هپاتیت، ایدز، سل و… هستند و خودزنی با تیغ مشترک و رابطه جنسی در این بند عادی است.

از سوی دیگر گزارش می شود فروشگاه های زندان رجایی شهر کرج فاقد مواد خوراکی غنی چون میوه جات و سبزی جات هستند اما بالعکس در زندان مواد مخدر به وفور یافت میشود، هروئین، شیشه و تریاک به گفته زندانیان از جمله موادی است که در زندان رجایی شهر با حداقل قیمت ۴۰۰ هزار تومن و حداکثر تا سقف ۱ میلیون تومان بصورت گرمی یافت میشود. زندانیان قدیمی مدعی هستند این مواد عمدتا از بیرون زندان توسط خود پرسنل تامین و به فروش میرسد.
آخرین شاهدی که در این گزارش میدانی مورد مصاحبه قرار گرفته بود درباره برخورد ماموران زندان میگوید: “در هنگام بازرسی تمامی وسایل شخصی ما را میشکنند، اگر زندانی برخلاف مقررات عمل کند با استفاده از باتوم زندانی خاطی را به باد کتک میگیرند و به مدت یک هفته در سلول نگهداری میکنند تا آثاری از کبودی ضرب و شتم در بدنش باقی نماند.”
باید اشاره کرد: “تعداد افراد سیگاری بسیار زیاد است و سیگارهایی از قبیل وینستون باکسی ۶۰ تومان، کنت ۴۵ تومان، بهمن و مونت کارلو ۲۰ تومان به فروش میرسد”.

زندانیان مورد مصاحبه این گزارش که در بندهای مختلف این زندان بزرگ نگهداری می شوند به هرانا گفتند “بهداری زندان فاقد نخ های بخیه است، بهداری تنها در حد پانسمان میتواند به زندانیان کمک کند و در هنگام درگیری و خودزنی ها زندانیان مجبور میشوند به بیمارستان امام خمینی تهران منتقل شوند که حداقل یک ساعت با زندان فاصله دارد و همین فاصله میتواند موجب مرگ فرد زخمی شود.”

یکی از این زندانیان افزود: “دندانپزشکی داریم، ولی رادیولوژی نداریم، بهداری روبه روی اندرزگاه چهار یک ساختمان دوطبقه است که در کریدور مادر قرار دارد،طبقه پایین بهداری محل نگهداری زندانیانی است که از بیمارستان مرخص شده اند یک فضای بسیار کثیف و آلوده، بهداری ۱۰ پرسنل دارد و برخوردشان با زندانیان خشن است.”
گفتنی است ملاقات های شرعی تا ساعت دو بعد ازظهر دایر است و هر زندانی پس از برگشت از ملاقات شرعی به مدت دو روز در قرنطینه نگهداری میشود، مدت ملاقات کابینی در زندان رجایی شهر کرج ۲۰ دقیقه است و برای تماس تلفنی هر زندانی تا سقف ۵ شماره ای که تماس میگیرد را در اختیار حفاظت اطلاعات قرار میدهند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر