سهیل عربی که از دوم شهریورماه اعتصاب غذای اعتراضی خود را آغاز کرده است با کاهش وزن و فشار خون روبروست. آقای عربی طی دو نامه به شرح دلایل اعتصاب و جزییات پرونده جدیدی که بر علیه او تشکیل شده است می پردازد. این زندانی عقیدتی طی نامه های مورد اشاره مدعی می شود بازجویان پرونده به او اطلاع داده اند عفو پیشینی که شامل حال او و موجب کاهش سه سال از حکم زندان شده بود از وی پس گرفته شده با این حساب مدت طولانی تری باید در زندان بماند.
سهیل عربی ، زندانی عقیدتی از روز پنج شنبه مورخ ۲ شهریور ماه اعتصاب غذای اعتراضی خود را در زندان اوین آغاز کرده است. این زندانی پس از گذشت ۶ روز با کاهش وزن از ۸۴ کیلوگرم به ۷۸ کیلوگرم روبرو شده است.
این زندانی محبوس در زندان اوین با نگارش دو نامه به بازکاوی زوایایی از پرونده سابق و همینطور پرونده جدید مفتوحه علیه خود پرداخته است.
در قسمتی از نامه اول این زندانی که در اختیار هرانا قرار گرفته آمده است “توسط قرارگاه ثارالله سپاه مورخ ۱۶ آذر ۹۲ به اتهام فعالیت تبلیغی عیله نظام، توهین به مقدسات و توهین به رهبری دستگیر شدم.
بازجویی ها تحت فشار و شکنجه بود و حتی کامنت های مخاطبین را به من نسبت دادند، آنچه توسط من منتشر شد به قصد انتقاد بود بابت ترجمه چند مقاله از رابرت گرین و انتشار چند حدیث و مقالاتی در باره ی سکولاریسم متهم به توهین به مقدسات و سپس سب النبی شدم.”
وی در ادامه به روند پرونده خود تا صدور حکم اعدام، نقض این حکم و بررسی مجدد پرونده توسط قاضی قربانی پرداخته است و اشاره می کند قاضی قربانی او را به تحمل ۷۶ ماه حبس محکوم کرده است.
سهیل عربی در ادامه نامه اول خود در مورد وضعیت حقوقی فعلی اش توضیح می دهد: “این حکم قطعی شد و در تاریخ ۲ اردیبهشت ماه ۱۳۹۶، با حکم عفو رهبری نصف گردید که این عفو را اکنون از من پس گرفتند، حدود یک هفته است که بازجو به من اعلام کرده عفو رهبری را از من پس گرفته است و حتی نوشتند که از هرگونه مرخصی، اعزام به مراجع درمانی و عفو جلوگیری شود.”
“همسرم را به اتهام “معاونت در فعالیت تبلیغی علیه نظام” اخیرا دستگیر کردند و خودم هم متهم هستم به اتهام “فعالیت تبلیغی از درون زندان”.
به بازپرسی نرفتم به دلیل اینکه من را مجبور کردند با لباس زندان بروم، من لباس زندان نمی پوشم، مطابق قوانین زندانی سیاسی باید با لباس شخصی اعزام شود، به همین دلیل من الان خیلی وقت هست که با خانواده ام هم ملاقاتی ندارم چون از وقتی که آمدم به بند ۷ نمی گذارند که ما با لباس شخصی به ملاقات برویم.”
این زندانی یادآوری می کند “خواسته ی من تبرئه خود و همسرم و پایان شکنجه و آزار خانواده ام می باشد. یا خواسته هایم را می گیرم و یا با افتخار در زندان می میرم.”
او که اخیرا در بند ۲ الف سپاه از بابت اتهام تبلیغ علیه نظام بازجویی شده بود به ضرب و شتم خود در این محل اشاره می کند و می گوید “پس از ضرباتی که در شکنجه گاه ۲ الف به سرم وارد شد، حالت تهوع دارم و گاهآ خون دماغ می شوم. به مراجع درمانی هم نمی فرستند به همان دلایل که گفتم”
او در نامه دوم خود که مشابه نامه اول است خود را زندانی عقیدتی می داند و می گوید: “جرم من ثبت تصاویر و بدون روتوش و منتشر کردن آنهاست. جرم من نوشتن حقایق است اما هیچ کدام از هزاران مخاطب سایت، وبلاگ و فیسبوکم را مجبور به خواندن و دیدن آنها نکرده بودم.”
و در پایان تاکید می کند، “چهار سال است که با هر وسیله ای که داشتند ازجمله محکومیت به اعدام، حبس سنگین مرا شکنجه کردند. گذشتم، اما امروز که کار به آزار خانواده ام کشیده و هرچه فریاد دارم مینویسم و کار به جایی نمی رسد، چاره ای نمی بینم مگر بدرود گفتن زندگی.
باشد که جلادان از شکنجه خسته شوند، وجدانشان بیدار شده و دستکم خانواده ام را رها کنند..”
لازم به یادآوری است در حالی که سهیل عربی در حال تحمل چهارمین سال از دوره محکومیت خود به سر می برد مورخ ۹ مردادماه از بازداشت همسرش، نسترن نعیمی باخبر شد.
نسترین نعیمی، همسر سهیل عربی به اتهام معاونت در تبلیغ عیه نظام بازداشت شد، وی متهم شد که حکم صادره از سوی قاضی رازینی در مورد سهیل عربی را با رسانه ها در میان گذاشته است.
آقای عربی به نشانه اعتراض از روز ۱۰ مردادماه دست به اعتصاب غذا زد. اندکی بعد او نیز به بند ۲ الف سپاه پاسداران واقع در زندان اوین که محل نگهداری همسرش بود منتقل شد و مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
پس از هشت روز آقای عربی به بند سابق خود بازگردانده شده، همسرش نیز با تودیع وثیقه آزاد شد و این زندانی به اعتصاب غذای اعتراضی خود
پایان داد.
با اینحال از زمان بازگشت به بند عمومی ۷ این زندانی و خانواده او با افزایش فشار نیروهای امنیتی روبرو شده اند.
گزارش می شود در چند نوبت نیروهای امنیتی با همسر آقای عربی که به تازگی آزاد شده است تماس گرفته و اقدام به تهدید او در خصوص اطلاع رسانی و سرانجام وضعیت همسرش نموده اند.
بعضی از این تهدیدات و بازجویی ها در حضور فرزند خردسال این خانواده صورت گرفته است که موجب دشواری بیشتر آنان شده.
سهیل عربی در این رابطه با نگارش
نامه ای که پیش تر توسط هرانا منتشر شده بود از آغاز اعتصاب غذای اعتراضی خود ار دوم شهریورماه خبر داد.
لازم به اشاره است، سهیل عربی، عکاسی که اکنون ۳۲ ساله است، در شانزدهم آبان ماه ۱۳۹۲ به دلیل مطالب انتقادی که در صفحۀ فیسبوک خود منتشر کرده بود، توسط ماموران قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران بازداشت شد. او در شعبۀ ۷۶ دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی سیامک مدیرخراسانی به دلیل نوشتههایش در فیسبوک به اتهام سب النبی (توهین به پیامبر) به اعدام محکوم شد. پس ازآن وکلای او به شعبۀ ۳۶ دیوان عالی کشور درخواست تجدید نظر فرستادند و مادۀ ۲۶۳ قانون مجازات اسلامی را با توجه به شرایط پرونده و اقرارهای خود متهم برای عفو او مطرح کردند.
بر اساس مادۀ ۲۶۲ قانون مجازات اسلامی اگر شخصی به پیامبر اسلام توهین کند مجازاتش اعدام خواهد بود اما مادۀ ۲۶۳ این قانون تاکید کرده که «اگر متهم در دادگاه ادعا کند که حرف های توهین آمیز را بر اساس عصبانیت، نقل قول یا سهو قلم و سهو زده است، حکم اعدام او به مجازات ۷۴ ضربه شلاق تبدیل میشود.»
پس از اعتراض وکیل سهیل عربی به حکم اعدام صادر شده توسط شعبه ۷۶ دادگاه گیفری تهران و ارجاع آن به شعبۀ ۳۶ دیوان عالی کشور، این شعبه در اقدامی غیرقانونی و کم سابقه اتهام «افساد فی الارض» را هم به پرونده اضافه و حکم اعدام این زندانی را تایید کرد. طبق آنچه در متن حکم آمده است، سهیل عربیبه دلیل «تعدد صفحات فیسبوک» به افساد فی الارض نیز محکوم شد، اما با تلاش وکلا و خانواده سهیل عربی، درخواست اعاده دادرسی سهیل عربی از سوی دیوان عالی کشور پذیرفته شد و این بار شعبه ۳۴ دیوان عالی کشور حکم اعدام را لغو کرد و پرونده را برای رسیدگی مجدد به یکی از دادگاه‌های بدوی فرستاد. این دادگاه در رسیدگی مجدد اتهام سب النبی (دشنام به پیامبر) را حذف کرد و سهیل عربی را به هفت سال و نیم زندان و دو سال تحقیقات مذهبی (برای اثبات پشیمانی) و دو سال ممنوع الخروجی پس از آزادی محکوم کرد.
سهیل عربی از ۱۶ آبان ماه ۱۳۹۲ در بازداشت و زندان به سر می‌برد و تمام این مدت از مرخصی محروم بوده است.
سهیل عربی علاوه بر حکمی که شعبه ۷۶ دادگاه کیفری تهران برای او به اتهام سب النبی صادر کرده است، در اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ به اتهام توهین به رییس وقت دانشگاه علامه طباطبایی، آیت‌الله احمد جنتی و غلامعلی حدادعادل از طریق نوشته هایش در فیسبوک در شعبه ۱۰ دادگاه ویژۀ کارکنان دولت به ۵۰۰ هزار تومان جریمه نقدی و ۳۰ ضربه شلاق محکوم شد. او همچنین در شهریور ۱۳۹۳ به اتهام توهین به علی خامنه ای، رهبرجمهوری اسلامی و تبلیغ علیه نظام در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به ۳ سال حبس محکوم شد که این حکم نیز به فاصله کوتاهی در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر تایید شد. علیرغم پیگیری وکلا و خانواده، این پرونده ها هنوز با هم ادغام و تجمیع نشده اند.
