عفو بین الملل طی بیانیه‌ای از مقامات ایران آزادی آتنا دائمی ، گلرخ ابراهیمی و آرش صادقی از زندان را خواستار شد.
این نهاد مدافع حقوق بشر که مقر آن در لندن است در بیانیه خود گفت ؛ مقامات ایران باید فورا و بدون قید و شرط مدافعان حقوق بشر ، آتنا دائمی ، گلرخ ابراهیمی و همسرش آرش صادقی را آزاد کنند. بر اساس گزارش‌ها هر سه نفر در اعتراض به انتقال غیر قانونی آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی به زندان مخوف شهر ری اعتصاب غذا کرده‌اند.
زندان شهر ری (که به زندان قرچک نیز معروف است) سابقا یک مرغداری بوده است و در آنجا صدها زن که به جرایم خشن محکوم شده‌اند در شرایط پرازدحام و غیر بهداشتی و بدون دسترسی به آب آشامیدنی سالم، غذای مناسب، دارو و هوای تازه نگهداری می‌شوند. گزارش‌های دریافتی از این زندان حاکی از شیوع گسترده بیماری‌های عفونی، مصرف مواد مخدر و سطح بالای خشونت هم در بین زندانیان و هم توسط ماموران علیه زندانیان است.
مگدلنا مغربی معاون شمال آفریقا و خاورمیانه عفو بین‌الملل گفت: «شرایط اسفناک زندان شهر ری آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی را که هر دو به خاطر فعالیت‌های مسالمت‌آمیز حقوق بشری زندانی شده‌اند، در معرض خطر جدی ضرب و شتم، خشونت و ابتلا به بیماری‌های واگیردار و عفونی قرار داده است. ما به شدت نگران امنیت و سلامت آنها هستیم. هیچ انسانی نباید در چنین شرایط اسفناکی نگاه داشته شود.»
مقامات ایران همواره در رسیدگی به نگرانی‌های مطرح درباره شرایط غیرانسانی تحمیل شده بر زنان زندانی در زندان شهر ری کوتاهی کرده‌اند. در عوض، آنها بارها زندانیان عقیدتی زن را تهدید به انتقال به زندان شهر ری کرده‌اند و در چندین مورد این تهدیدها را عملی کرده‌اند.
مغربی هم‌چنین در مورد وضعیت فعال حقوق بشر زندانی آرش صادقی گفت: «ما به شدت نگران وضعیت بحرانی آرش صادقی هستیم که در اعتراض به رفتارهای بی‌رحمانه و غیرقانونی مقامات علیه همسرش اعتصاب غذا کرده است. جسم او به خاطر اعتصاب غذای قبلی‌اش ضعیف شده است و این اعتصاب می‌تواند زندگی‌اش را در معرض خطر قرار دهد.»
معاوان شمال آفریقا و خاورمیانه عفو بین‌الملل افزود: «واقعه اخیر نشان دهنده سرکوب وحشتناکی است که کسانی که شهامت دفاع از حقوق بشر در ایران را دارند با آن رو به رو هستند. در فضای سرکوب حاکم، هر گونه اعتراض و فعالیت صلح‌آمیز توسط مقامات عمل مجرمانه تلقی شده است. آرش صادقی، گلرخ ابراهیمی و آتنا دائمی زندانیان عقیدتی هستند که زندگی‌شان را وقف ساختن یک جامعه انسانی و عادلانه کرده‌اند و تاسف‌بار است که آنها به خاطر استوار ماندن بر تعهد‌شان به دفاع از حقوق بشر چنین بدخواهانه مجازات می‌شوند. آنها باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شوند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر