نماینده سردشت و پیرانشهر همچنان درباره کولبران و معابر کولبری از دولت گلایه دارد ؛ دو معبری که چهار ، پنج ماه است که بسته شده و باعث شده تا نان عده‌ای آجر شود. وی با گلایه از دولت گفت « دولت یک قدم هم عقب تر گذاشته و معابر کولبری پیرانشهر و پرویز خان در قصر شیرین بسته شده است. مرزها را باز کردند و معابر هنوز بسته‌اند».
به گزارش خبرگزاری هرانا، «رسول خضری» در گفت‌وگو با «شرق» صحبت‌هایش درباره وضعیت معابر کولبری را با گلایه از دولت شروع می‌کند: «دولت یک قدم هم عقب‌تر گذاشته و معابر کولبری پیرانشهر و پرویزخان در قصرشیرین بسته شده است. مرزها را باز کردند و معابر هنوز بسته‌اند».
او این اقدام را تبعیض توصیف کرد و گفت: «وضعیتی که کولبران دارند بسیار بغرنج است؛ در این وضعیت چهار ماه است که بچه‌هایشان را مدرسه نفرستاده‌اند؛ انگار کسی گوشش بدهکار نیست».
کولبران افرادی هستند که در مناطق مرزی غرب کشور، بار بازرگانان را از آن طرف مرزها به دوش گرفته و از معابری که بعضا صعب‌العبور هم هستند، عبور می‌دهند و وارد کشور می‌شوند. آنها در این راه دچار برخی مشکلات و مصائب می‌شوند.
طرحی برای کولبران
طرحی برای کولبران
خضری به طرح «ساماندهی کولبران» که در مجلس آمده است، اشاره کرد و گفت: «طرحی برای «ساماندهی کولبران» مطرح شد که مجلس با فوریت آن مخالفت کرد و قرار شد به صورت عادی بررسی شود».
به گفته خضری این طرح ٩ ماده دارد که یکی از آنها «احصا و شناسایی کولبران» است.
او در ادامه درباره برخی مواد دیگر این طرح گفت: «تا شعاع ٢٠ کیلومتری به کولبران شهری و روستایی از طرف وزارت کشور، فرمانداری‌ها و استانداری‌ها کارت و شناسه بدهند. دیگر اینکه سهمیه داشته باشند تا در ماه بتوانند میزان مشخصی را جابه‌جا کنند و نفعشان به خودشان برسد». نماینده سردشت و پیرانشهر افزود: «بحث دیگر، زیرساخت‌هاست؛ یعنی وزارت اقتصاد، صنعت کشور و بقیه پای کار باشند و زمینه را برای اشتغال‌زایی مولد و سالم فراهم کنند که کولبران با این وضعیت این بارها را بلند نکنند و ساماندهی شوند تا بتوانند شغل سالم و ایمن داشته باشند». او ادامه داد: «بازارچه‌های مرزی یک بحث اقتصادی نوپاست و برخی دستگاه‌ها با این مسئله آشنایی کافی را ندارند. ما همین طرح را هشت ماه با وزراتخانه‌ها و دستگاه‌های مختلف به بحث گذاشتیم که عجله‌ای نشود و الان در مجلس است تا ان‌شاءالله بتوانیم کاری کنیم».
دولت که در بحث اشتغال مرزی کار خاصی انجام نداده
این نماینده مجلس همچنین گفت: «اگر می‌خواهند کار درستی کنند، در مناطقی که کولبری وجود دارد، می‌توان با بحث منطقه ویژه اقتصادی یا اعطای مجوز مناطق آزاد تجاری-صنعتی اشتغال‌زایی ایجاد کرد. خوشبختانه مرزهایی مثل پیرانشهر و سردشت صادرات‌محور هستند و ارزآوری دارند». او در پاسخ به اینکه کولبران مگر توانایی مالی دارند که بخواهند صادرات انجام دهند و ارزآوری داشته باشند، گفت: «تجارتی که هست، هم صادرات دارد و هم واردات. مرزهایی مثل پیرانشهر ٩٩ درصد صادراتی هستند. اگر بتوانیم درست برنامه‌ریزی کنیم، هم ارزآوری دارد و هم اشتغال‌زایی». خضری در ادامه دوباره از دولت گلایه کرد و گفت: «دولت که در بحث اشتغال مرزی کار خاصی انجام نداده؛ همین معابر کولبری آب‌باریکه‌ای بوده و حالا که چهار، پنج ماه است بسته شده، بدبختی برای مردم شهرهای مرزی بوده؛ الان درد مضاعفی داریم که تا دیروز از کولبری نان درمی‌آوردند و دولت هیچ برنامه جایگزینی ندارد». او افزود: «دولت می‌گوید می‌خواهیم مرزها را ساماندهی کنیم ولی این ساماندهی چند ماه طول می‌کشد و کار دارد. این هم خیلی وقت است که مطرح می‌شود و فرازونشیب زیادی دارد».
معیشت تأمین شود، امنیت ملی‌مان بالا می‌رود
او درباره تأثیر بسته‌بودن معابر کولبری بر معیشت مردم منطقه گفت: «الان مرزها در حد بحران‌اند؛ اینها مرزهایی هستند که به عنوان دیوار و حصار امنیتی کشور و حافظ امنیت ملی‌اند. وقتی معیشت و اقتصاد مرزنشینان تأمین شود، به همان اندازه منافع و امنیت ملی‌مان بالا می‌رود؛ سردار جعفری هم گفتند که امنیت مرزها وابسته به معیشت مرزهاست که درست هم می‌گوید».
نماینده سردشت و پیرانشهر درباره اقداماتی که برای حل این مشکل انجام شده است، گفت: «با آقای لاریجانی مکاتبه کردیم، ایشان هم نامه‌ای به وزیر کشور نوشتند؛ وزیر کشور هم گفته که آقای رئیس‌جمهوری گفته مصوبه داشته و آن باید انجام شود؛ خب، تا انجام شود چندین ماه طول می‌کشد!»
کولبری ناشی از بی‌کاری، نبود امکانات و اشتغال است
او ادامه داد: «دولت می‌گوید معابر را ما به گمرک‌ها می‌آوریم و تجارت چمدانی راه می‌اندازیم تا هر کولبر بتواند ۵٠٠هزار تومان در ماه درآمد داشته باشد. این هم پنج، شش ماه طول می‌کشد تا انجام دهند و تا زمانی که انجام دهند همان وضعیت باشد. ضمن اینکه این مورد را ما در طرح در نظر گرفته‌ایم؛ مثل تسهیلاتی که باید برای اشتغال تعلق بگیرد». او با بیان اینکه «اگر کارخانه و صنایع داشتیم که نیازی به این کارها نبود»، کولبری را ناشی از شدت بی‌کاری و بی‌امکاناتی و نبود اشتغال دانست.
او افزود: «زمانی که در هشت سال جنگ مشغول دفاع بودیم، دوستان با دلار ١٠ تومان در برخی شهرها داشتند کارخانه می‌ساختند؛ حالا آنها مدعی شدند که نباید کولبری باشد؛ کولبری را باید برای حمایت از تولید ملی، صادرات، ارزآوری، جذب سرمایه‌گذار و… ساماندهی کنند».
خضری پیش از این نسبت به هزینه‌شدن عوارض پرداختی کولبران در شهرهای دیگر گلایه داشت؛ او درباره این موضوع و نحوه برطرف‌کردن آن، گفت: «معابر جدا از گمرک است و کولبران عوارضی را به هنگ مرزی پرداخت می‌کنند که آن هم برای تهران می‌آید. گفتیم این پول را به شهرستان برگردانند تا صرف توسعه شهری و روستایی شود که دو بند آن طرح همین مورد است».
او ادامه داد: «اقشار آسیب‌پذیر، جاده‌ها، آب شرب، توسعه عمران شهری و… داریم که این پول‌ها باید در شهرهای مرزی سرمایه‌گذاری شود. یکی از بحث‌های مهم اشتغال‌زایی است که کم‌کم کولبران بیایند در صنایع مشغول کار شوند».
او همچنین در پاسخ به اینکه کولبران تا چه عمقی از خاک طرف مقابل وارد می‌شوند و آن سوی مرزها برای آنها مشکلی ایجاد می‌شود یا خیر، گفت: «زیاد در عمق نمی‌روند؛ ١٠٠-١٢٠ متر می‌روند. آنها پاسپورت مهر نمی‌کنند و کارت تردد مرزی است که بین دو مرزبانی هماهنگ است. بارشان را برمی‌دارند و می‌آورند و وارد خاک نمی‌شوند».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر