فاطمه دانشور فعال حوزه کودکان نوشت: کودکان بی‌هویت علاوه بر آنکه از نعمت تحصیل بی‌بهره‌اند همواره در معرض رفتارهای پرخطر مادران معتاد خود قرار دارند. از این کودکان به عنوان خرده فروش مواد مخدر استفاده می‌شود و در بهترین شرایط این کودکان ، کودکان کار می‌شوند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از روزنامه آرمان، فاطمه دانشور رییس کمیته اجتماعی شورای چهارم تهران و فعال حوزه کودکان، می‌گوید: «کودکان بی‌هویت علاوه بر آنکه از نعمت تحصیل بی‌بهره‌اند همواره در معرض رفتارهای پرخطر مادران معتاد خود قرار دارند و ممکن است به کارهای خلاف روی بیاورند. وضعیت نابسامان این کودکان را باید مورد توجه قرار داد و تمام آنها باید به سازمان بهزیستی سپرده و شناسنامه‌دار شوند.»
کودکان بی‌هویت علاوه بر وضعیت نابسامان خود از نعمت‌های تحصیل، رشد اجتماعی و خانواده محرو‌م هستند و همواره این مشکل سدی بزرگ برای تحقق زندگی سعادتمند و رضایتمندانه برای آنهاست.
ایشان در پاسخ به این سؤال که، آیا آمار دقیق و مشخصی از تعداد کودکان بی‌هویت در شهر تهران و حاشیه این شهر وجود دارد؟، گفت:
متأسفانه سازمانی متولی برای سرشماری این کودکان نداریم و مسئولان دولتی هنوز آماری از این موضوع ارائه نداده‌اند. موسسه مهرآفرین درزمینه کودکان و مادران بدسرپرست، مادران و کودکان معتاد فعالیت می‌کند و دو سالی است که بر موضوع آمارگیری از کودکان بی‌هویت متمرکز است. بر اساس آماری که ظرف دو سال تهیه شده‌اند در استان تهران ۷۶۵ مادر معتاد و بی‌خانمان وجود دارد. این مادران در خیابان به سر می‌برند و تعدادی نیز در پاتوق‌های مصرف مواد مخدر زندگی پرخطر را تجربه می‌کنند.
متأسفانه سازمانی متولی برای سرشماری این کودکان نداریم و مسئولان دولتی هنوز آماری از این موضوع ارائه نداده‌اند. موسسه مهرآفرین درزمینه کودکان و مادران بدسرپرست، مادران و کودکان معتاد فعالیت می‌کند و دو سالی است که بر موضوع آمارگیری از کودکان بی‌هویت متمرکز است. بر اساس آماری که ظرف دو سال تهیه شده‌اند در استان تهران ۷۶۵ مادر معتاد و بی‌خانمان وجود دارد. این مادران در خیابان به سر می‌برند و تعدادی نیز در پاتوق‌های مصرف مواد مخدر زندگی پرخطر را تجربه می‌کنند.
از این تعداد ۵۰۵ نفر آنها شناسنامه دارند و ۲۶۰ مادر نیز شناسنامه ندارند. از این تعداد ۷۳۷ نفر آنها تابعیت ایرانی و ۲۸ نفر نیز تابعیت افغان دارند. تمام این مادران یک فرزند شیرخوار دارند و ممکن است که فرزندان دیگری در سنین بالاتر داشته باشند. ازاین‌بین سه نفر آنها بین سنین ۱۰ تا ۱۵ سال و پنج نفر نیز بین سنین ۵۵ تا ۶۰ سال هستند. ۲۱۸ نفر از این مادران دارای فرزند شیرخوار سنین ۲۵ تا ۳۰ سالگی را تجربه می‌کنند. درواقع عموم تولدها در سنین ۲۵ تا ۳۰ سالگی اتفاق می‌افتد. این مادران و نوزادان آنها دچار اعتیاد هستند. تعداد فرزندان این مادران که شامل شیرخوارگان و کودکان خردسال و زیر ۱۰ سال هستند هزار و ۶۲۵ نفر است که از این تعداد ۹۳۶ کودک با شناسنامه و ۶۸۹ بی‌شناسنامه هستند.
از این کودکان هزار و ۳۴۱ کودک تابعیت ایرانی و ۷۷ کودک تابعیت افغان دارند. بیشتر مادران شیشه مصرف می‌کنند. درواقع از ۷۶۵ مادر ۲۰۰ مورد مصرف شیشه و ۲۰۰ مورد نیز چند مصرفی بوده و شیشه، هروئین و تریاک مصرف می‌کنند. درصد کمی از آنها مصرف متادون، کراک و الکل دارند. ۲۸۷ مورد از این کودکان تحویل بهزیستی شدند که موسسه مهرآفرین نقش موثری در تحویل این کودکان به بهزیستی داشت. اما فرزندانی که هنوز در کنار مادران خود هستند زندگی بسیار پرخطری را تجربه می‌کنند و احتمالاً جمعیت کیفری جامعه با توجه به وجود این کودکان افزایش می‌یابد.
باوجود تمام تلاش‌ها ۶۸۹ کودک هنوز بی‌شناسنامه هستند. این کودکان حاصل روابط خارج از نکاح هستند و به دلیل عدم‌توانایی برای یافتن پدران آنها، این کودکان از نعمت هویت بی‌بهره‌اند.
**و نیز در پاسخ به این سؤال که، مهم‌ترین علل وجود کودکان بی‌هویت چیست؟، گفت:
مهم‌ترین علت زنانه شدن اعتیاد و آسیب‌های اجتماعی است. زنان برای تامین مواد مصرفی و معیشت خود به تن‌فروشی رو می‌آورند و در این فرایند نیز خدمات کاهش آسیب را به میزان اندکی دریافت می‌کنند. وزارت‌بهداشت محدودیت‌های پیشگیری از بارداری را اعمال کرده، اما این افراد همچنان در حال استفاده از ظرفیت‌های باروری خود هستند و تولدهای زیادی از این دست در جامعه داریم. باید بتوان روش‌های پیشگیری از بارداری را در مادران با رفتارهای پرخطر آزادتر کرد.
مهم‌ترین علت زنانه شدن اعتیاد و آسیب‌های اجتماعی است. زنان برای تامین مواد مصرفی و معیشت خود به تن‌فروشی رو می‌آورند و در این فرایند نیز خدمات کاهش آسیب را به میزان اندکی دریافت می‌کنند. وزارت‌بهداشت محدودیت‌های پیشگیری از بارداری را اعمال کرده، اما این افراد همچنان در حال استفاده از ظرفیت‌های باروری خود هستند و تولدهای زیادی از این دست در جامعه داریم. باید بتوان روش‌های پیشگیری از بارداری را در مادران با رفتارهای پرخطر آزادتر کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر