دادعلی ملک رئیسی مشهور به «مولوی داد رحمن سربازی» پدر محمد صابر ملک رئیسی، زندانی سیاسی جوان بلوچ که حکم محکومیت ۱۵ ساله خود را بصورت تبعیدی در زندان اردبیل سپری می کند، در نامه ای به رهبر ایران در مورد وضعیت پسرش در این زندان، شکنجه و ضرب و شتم های بی دلیل او در کنار کهولت سن، فلج بودن و بیماری های خود و عدم امکان ملاقات در این سالها نوشته است. پدر این زندانی با تاکید بر اینکه جان فرزندش در این زندان در خطر است، خواستار انتقال وی به زندان چابهار شده. رونوشت این نامه به دفتر ریاست جمهوری، سازمان زندان ها و قوه قضائیه نیز ارسال شده است.
متن کامل این نامه را به نقل از هرانا در ادامه بخوانید؛
“با عرض ادب و احترام
به استحضار می‌رسانم این‌جانب داد علی ملک ریسی پدر محمدصابر ریسی زندانی بازداشت‌شده با شماره پرونده ۸۸۰۹۹۸۵۴۱۵۰۰۰۲۷۳ هستم.
عرض بنده از نگارش این نامه این می‌باشد که به استحضار شما برسانم فرزندم پس از آنکه از زندان مرکزی زاهدان به زندان مرکزی اردبیل تبعید شده است، به‌صورت مکرر از سوی مأمورین و مسئولین زندان بی‌هیچ دلیلی مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرد. آخرین مورد از این نوع رفتارهای غیرانسانی در تاریخ ۸ دی‌ماه سال جاری رخ‌داده است. این اتفاق که پس از اقدام صابر برای نگارش نامه‌ای به سازمان زندان‌ها نسبت به رفتار فراقانونی مسئولین زندان بوده، باعث شده که او به‌شدت مورد غضب این مسئولین قرار بگیرد. به‌گونه‌ای که او را در هوای سرد زیر صفر اردبیل با دست‌وپاهای زنجیرشده از ساعت ۸ صبح تا ۱۰ شب بدون هیچ پوششی حتی بدون دمپایی بر روی زمین پوشیده از برف به یک میله آهنی بسته‌اند.
شکنجه‌ای که صرفاً پس از یک درخواست عادی بر او روا داشته شده است. پسرم پس از این برخورد، دست به اعتصاب غذا زده و از سازمان زندان‌ها و ریس جمهور خواسته است که به وضعیت او رسیدگی کنند. علاوه بر این پسرم در ۵ خرداد ۱۳۹۱ پیش از انتقال به زندان مرکزی اردبیل بشدت توسط مأمورین زندان زاهدان مورد ضرب و شتم قرارگرفته است. به صورتی که یک‌پا، سر و بینی او در اثر این ضرب و شتم شکسته است.
همچنین در زندان مرکزی اردبیل در کنار اینکه بارها بی‌هیچ دلیلی مورد ضرب و شتم مأمورین قرارگرفته است یک‌بار در تاریخ ۲۲ تیر ۹۳ مأمورین زندان اردبیل ضمن تحریک زندانیان دیگر بندها به آن‌ها گفته‌اند که این‌ها صابر و دوست دیگرش به نام امین کسانی هستند که در عراق و سوریه با ما می‌جنگیدند! با این تحریک‌ها مأموران، زندانیان به سمت صابر و دوستانش حمله کرده و آن‌ها را به شدت زخمی کرده که در اثر این ضرب‌وجرح دست امین شکسته است. و همچنین قاضی ناظر زندان آقای لطفی یک قاضی است، چنین انتظار نمی‌رود که به پسرم بگوید شماها خائن مملکت هستید. نباید قضاوت کنندگان به شما حبس می‌دادند، باید اعدام می‌شدید و ریس قبلی زندان آقای کریم الله محبوبی یک‌بار پسرم را دست و پابسته تا حد مرگ شکنجه داده و گفته شما از این زندان زنده خارج نمی‌شوید حتی اگر یک روز از آزادی اتان مانده باشد.
این نوع رفتارهای فراقانونی مسئولین زندان اردبیل علیه پسرم که اولین مورد از آن نبوده و قطعاً آخرین مورد نیز نخواهد بود، نشان می‌دهد جان او در خطر قرار دارد و ممکن است در اثر ضرب و شتم‌های بی‌مورد و مکرر مأمورین زندان اردبیل به قتل برسد و یا اینکه دچار ضایعه جبران‌ناپذیری شود.
علاوه بر این نکته دیگری می‌خواهم به اطلاع شما برسانم اینکه در مدت پنج سال گذشته که پسرم در زندان اردبیل تبعید بود. بنده به خاطر کهولت سن و فلج بودن از ناحیه دو پا و مسیر طولانی و مخارج سنگین موفق به ملاقات پسرم نشده‌ام. در کنار این موضوع بنده بشدت بیمار هستم و از وجود بیماری‌های قلب، فشارخون و دیابت رنج می‌برم. به همین علت ضمن جلب نمودن توجه شما نسبت به وضعیت این زندانی محروم، از جنابعالی تقاضا می‌کنم که برای نجات جان فرزندم از بیم ضرب و شتم‌های مکرر مسئولین زندان اردبیل و همچنین سهولت در ملاقات با خانواده او را به زندان چابهار انتقال بدهید.
با تشکر داد علی ملک ریسی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر