رضا اکبری منفرد، زندانى سیاسى محبوس در زندان گوهردشت کرج در نامه‌اى خطاب به عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه سازمان ملل براى حقوق بشر در ایران، از "افشای یک ترفند حیله‌گرانه" سخن گفته و از منع ملاقات وى با خواهرش که در بند زنان زندان اوین هستند خبر داده است.
رضا اکبری منفرد ۳ برادر و ۱خواهرش به جرم هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران در دهه ۶۰ اعدام شده‌اند و او تنها ساک آن‌ها را تحویل گرفته است. یکی از برادرها و خواهرش در جریان اعدام‌های ۶۷ اعدام شده‌اند.
طبق نامه این زندانی سیاسی، اخیرا دستوری از طرف قوه قضائیه صادر شده که شرط رفتن به ملاقات را داشتن دستبند و پابند و همچنین پوشیدن لباس زندان گذاشته‌اند. به همین دلیل و در اعتراض به این شرایط توهین و تحقیرآمیز، زندانیان سیاسی حاضر به رفتن به ملاقات نشدند.
در نامه رضا اکبری منفرد خطاب به گزارشگر ویژه سازمان ملل مده است:" خواهرم مریم اکبری منفرد نیز طی نامه‌ای خواستار آن شد که حداقل قبر و محل دفن خواهر و برادرانمان را به ما نشان دهید… حال بعد از این نامه‌ها، به دلیل نظارت مستمر شورای حقوق بشر و شخص گزارشگر ویژه خانم عاصمه جهانگیر، چون نمی‌خواهند آشکارا من و خواهرم را که هر دو در زندان هستیم، ممنوع الملاقات کنند، قوه قضاییه با صدور آیین نامه و ضوابطی که آشکارا، بی احترامی و تحقیر زندانیان سیاسی است امکان اجازه ملاقات را به قبول زدن دستبند، پابند و پوشیدن لباس زندان مشروط کرده اند".
اکبرى منفرد افزوده:" چون می‌دانند که زندانیان سیاسی به دلیل انگیزه های شرافتمندانه در اتهامات منتسبه، چنین شرایطی را قبول نمی‌کنند، لذا این آیین نامه را عنوان کرده تا هم زندانیان را تحت فشار و از حقوقشان محروم کنند و هم ایراد و انتقادات حقوق بشری را تحمل نکنند".
این زندانى سیاسى در پایان نامه‌اش نوشته:" با این همه، جهت اطلاع شورای حقوق بشر، خانم عاصمه جهانگیر؛ من و دیگر زندانیان این شرائط تحقیرآمیز را نپذیرفته و از رفتن به ملاقات امتناع و آماده پذیرش هزینه آن هم هستیم. چرا که معتقدیم آنکس که باید دستبند و پابند زده شود و با لباس خاص زندان به همه معرفی شود امثال مداح خامنه‌ای است تا بچه های مردم از جنایت او در امان باشند، نه زندانیان سیاسی که برای استیفای حقوق خود و مردمشان، مجرم تلقی شده اند."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر