نیما ابراهیم زاده فرزند کارگر زندانی بهنام ابراهیم زاده که پیشتر از بیماری پیشرفته سرطان رنج می برد در شرح حال این روزهای خود و خانواده اش که جمهوری اسلامی پدر کارگرش را بدلیل فعالیت های انسان دوستانه حبس کرده اند می نویسد: باید چه فجایع دیگری و اتفاقات ناگوار دیگری برای خانواده ام رخ بدهد تا دولتمردان و دستگاه قضایی بگویند دیگر بس است و پدرم را آزاد کنند. آیا آنها قصد دارند ما را مرغوب کنند!
سازمان ها و نهادهای حقوق بشری و انسان دوست، عفو بین الملل، دیده بان حقوق بشر و دهها و صدها سازمان و گروه های حقوق بشری و آقای احمد شهید کجا هستند؟ آیا وقت آن نرسیده به حکومت ایران فشار بیاورند تا پدرم و دیگر زندانیان سیاسی را آزاد کنند؟ …
سازمان ها و نهادهای حقوق بشری و انسان دوست، عفو بین الملل، دیده بان حقوق بشر و دهها و صدها سازمان و گروه های حقوق بشری و آقای احمد شهید کجا هستند؟ آیا وقت آن نرسیده به حکومت ایران فشار بیاورند تا پدرم و دیگر زندانیان سیاسی را آزاد کنند؟ …
متن کامل این نامه به شرح زیر می باشد:
از جایزه حقوق بشری کانادا تا محکومیت دوباره
من نیما ابراهیم زاده فرزند کارگر زندانی بهنام ابراهیم زاده می باشم. من تنها ۱۰ سال داشتم که پدرم را به جرم فعالیت های وبلاگ نویسی و دفاع از کارگران و کودکان بازداشت و او را در دادگاه انقلاب بدون رعایت کمترین اصول دادرسی در ابتدا به ۲۰ سال و در آخر به پنج سال حبس محکوم کردند. بعد از تمام شدن حبس پنج ساله پدرم و حوادث و حمله گارد زندان به بند ۳۵۰ اوین بار دیگر او را به اتهام ارتباط با رسانه ها و احمد شهید و درج مطالب و بیانیه های کارگری و حقوق بشری از داخل زندان در یک دادگاه پنج دقیقه ای بدون حضور وکیل به ۹ و نیم سال حبس ناعادلانه محکوم کردند.
همزمان با محکومیت دوباره پدر به پاس فعالیت های انسان دوستانه و حقوق بشری جایزه حقوق بشری کانادا را به پدرم اهدا کردند. محکومیت سنگین ناعادلانه دوباره پدر، شوک جدیدی بر خانواده وارد کرد . اکنون با وجود تایید و تاکید پزشکان بیمارستان محک و بیمارستان هزار تخت خوابی دولتی مبنی بر امکان تشدید شدن بیماری ام، دستگاه قضایی تا کنون با مرخصی پدرم موافقت نکرده است.
حال مادر و پدربزرگم اصلا خوب نیست . مادر بزرگم ( مادر پدرم ) بخاطر نبود سال ها حضور پدر، یکی از چشمانش را از دست داده است. پدربزرگم به ناراحتی های قلبی وآسم دچار شده است. مادر صبور و مهربانم هم بیماری ومشکلات اقتصادی او را در تنگنا قرار داده و صاحب خانه فشار آورده تا مبلغ رهن اجاره خانه را اضافه کنیم.
باید چه فجایع دیگری و اتفاقات ناگوار دیگری برای خانواده ام رخ بدهد تا دولتمردان و دستگاه قضایی بگویند دیگر بس است و پدرم را آزاد کنند. آیا آنها قصد دارند ما را مرغوب کنند.
سازمان ها و نهادهای حقوق بشری و انسان دوست، عفو بین الملل، دیده بان حقوق بشر و دهها و صدها سازمان و گروه های حقوق بشری و آقای احمد شهید کجا هستند؟ آیا وقت آن نرسیده به حکومت ایران فشار بیاورند تا پدرم و دیگر زندانیان سیاسی را آزاد کنند.
نیما ابراهیم زاده فرزند کارگر زندانی بهنام ابراهیم زاده
خرداد ۱۳۹۵
من نیما ابراهیم زاده فرزند کارگر زندانی بهنام ابراهیم زاده می باشم. من تنها ۱۰ سال داشتم که پدرم را به جرم فعالیت های وبلاگ نویسی و دفاع از کارگران و کودکان بازداشت و او را در دادگاه انقلاب بدون رعایت کمترین اصول دادرسی در ابتدا به ۲۰ سال و در آخر به پنج سال حبس محکوم کردند. بعد از تمام شدن حبس پنج ساله پدرم و حوادث و حمله گارد زندان به بند ۳۵۰ اوین بار دیگر او را به اتهام ارتباط با رسانه ها و احمد شهید و درج مطالب و بیانیه های کارگری و حقوق بشری از داخل زندان در یک دادگاه پنج دقیقه ای بدون حضور وکیل به ۹ و نیم سال حبس ناعادلانه محکوم کردند.
همزمان با محکومیت دوباره پدر به پاس فعالیت های انسان دوستانه و حقوق بشری جایزه حقوق بشری کانادا را به پدرم اهدا کردند. محکومیت سنگین ناعادلانه دوباره پدر، شوک جدیدی بر خانواده وارد کرد . اکنون با وجود تایید و تاکید پزشکان بیمارستان محک و بیمارستان هزار تخت خوابی دولتی مبنی بر امکان تشدید شدن بیماری ام، دستگاه قضایی تا کنون با مرخصی پدرم موافقت نکرده است.
حال مادر و پدربزرگم اصلا خوب نیست . مادر بزرگم ( مادر پدرم ) بخاطر نبود سال ها حضور پدر، یکی از چشمانش را از دست داده است. پدربزرگم به ناراحتی های قلبی وآسم دچار شده است. مادر صبور و مهربانم هم بیماری ومشکلات اقتصادی او را در تنگنا قرار داده و صاحب خانه فشار آورده تا مبلغ رهن اجاره خانه را اضافه کنیم.
باید چه فجایع دیگری و اتفاقات ناگوار دیگری برای خانواده ام رخ بدهد تا دولتمردان و دستگاه قضایی بگویند دیگر بس است و پدرم را آزاد کنند. آیا آنها قصد دارند ما را مرغوب کنند.
سازمان ها و نهادهای حقوق بشری و انسان دوست، عفو بین الملل، دیده بان حقوق بشر و دهها و صدها سازمان و گروه های حقوق بشری و آقای احمد شهید کجا هستند؟ آیا وقت آن نرسیده به حکومت ایران فشار بیاورند تا پدرم و دیگر زندانیان سیاسی را آزاد کنند.
نیما ابراهیم زاده فرزند کارگر زندانی بهنام ابراهیم زاده
خرداد ۱۳۹۵
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر