نه دی ماه، عکس دختری منتشر شد که بعدها به دختر خیابان انقلاب مشهور گشت. او بر روی سکویی ایستاده بود در حالیکه روسری سفیدش را بر سر چوب پیام نه به حجاب اجباری داشت.
عکس این دختر به سرعت تکثیر شد و بسیاری در حمایت از او و نه به حجاب اجباری عکس او را به جای عکس خود در پروفایل‌ها گذاشتند.
به گزارش کلمه، دختر خیابان انقلاب روزهای نخست نه نامی داشت و نه نشانی، او را فقط به نام دختر خیابان انقلاب می‌شناختند تا کم کم بعضی از فعالان سیاسی، وکلای حقوق بشری و غیره با نام‌های مختلف او را معرفی کردند. همگان فقط می‌دانستند که او بازداشت شده و کسی نه می‌دانست که آیا ازاد شده و اینکه در چه حالی است. تا اینکه بالاخره مشخص شد نام او “ویدا موحد” است، زن جوان معترضی که نه دی ماه ۱۳۹۶ در تقاطع خیابان انقلاب و وصال تهران روسری سفیدرنگی را بر سر چوبی کرد و در اعتراض به حجاب اجباری آن را تکان داد. دختری که در همان روز بازداشت شد و بالاخره در تاریخ ۸ بهمن ۱۳۹۶ از آزادی وی خبر داده شد.
اما این اعتراض محدود به ویدا موحود باقی نماند، بلکه دختر خیابان انقلاب تکثیر شد. روز گذشته در چند نقطه از تهران دختران دیگری در اعتراض به حجاب اجباری روسری خود را بر سر چوب بسته و بر روی سکوی برق ایستادند.
به گزارش کلمه، دوشنبه نهم بهمن دومین دختر خیابان انقلاب با آویزان کردن روسری سفیدش بر سکوی برق ایستاد که ویدا موحد نخستین بار بر آن ایستاده بود و اندکی بعد تصاویر متعددی از دخترانی که روسری‌های خود را در شهرهای مختلف ایران بر سر چوبی آویزان کرده بودند در شبکه های اجتماعی منتشر شد. چهار راه ولی عصر، میدان فردوسی و دیگر خیابان‌های شهر میزبان دخترانی شدند که روسری خود را به نشانه اعتراض به حجاب اجباری بر روی چوب بسته بودند. این روسری‌ها دیگر به یک رنگ نبود، رنگارنگ شده بودند.
پس از این اعتراضات نمادین در خیابان‌های شهر بسیاری از فعالان سیاسی و مدنی نیز در توییتر به این اعتراضات پیوستند و هشتک “#دختران_خیابان_انقلاب ” به سرعت تبدیل به یک ترند جهانی شد. در این میان نکته جالب این اعتراضات همراه شدن زنان محجبه و با حجاب با این داستان است. آنان که خود به حجاب باور دارند، حجاب اجباری را یکی از عوامل تضعیف شدن حجاب در جامعه و توهین به حجاب می‌دانند. از این رو نیز بسیاری از آنان همراه با معترضین به حجاب اجباری شدند.
زهرا صفیاری که خود محجبه است در توییتر نوشت: “من چادری ام. خودم انتخاب کردم که محجبه باشم، نه اجبار خانواده بود و نه جبر محیط یا شرایط کار. از انتخابم خیلی خوشحالم ولی با حجاب اجباری مخالفم و #دختران_خیابان_انقلاب رو تحسین میکنم. در دین و حجاب هیچ اجباری نباید باشد.
من بارانم باران، عروسِ کاوه ناوه نوشت: من محجبه‌ام! با اختیار و انتخاب خودم! اما میخواهم شالی سپید را پرچم کنم و فریاد بکشم هیچ اجباری نیست باتوم و تفنگی نیست من و حجابم مانع هیچکس نیستیم و نمی‌خواهیم برای کسی تعیین تکلیف کنیم تا بگویم میتوانم دست در دست کسی که با میل خودش حجاب ندارد، راحت و شاد باشم #دختران_خیابان_انقلاب
رویا بلوری نوشت: من به عنوان یک زن که پوشش اسلامی دارم کاملا با حجاب اجباری مخالفم. حجاب اجباری آزادی و اختیار انسان رو زیر سوال می بره! در هیچ کجای قران نوع، شکل و اندازه پوشش زن و اجبار در آن، مطرح نشده
آذر منصوری نیز به عنوان یک زن محجبه درباره حجاب اجباری در توییتر نوشت: ۱. پهلوی اول فکر می‌کرد با کشف حجاب اجباری می‌تواند جامعه ایران را متمدن و مدرن کند، بعد از انقلاب هم تصور شد با پوشش اجباری می‌توان جامعه ایران را اسلامی کرد. ۲. واقعیتی که به آن در هیچ‌یک از این دو دوره توجه نشد خواست خود زنان ایران بود. زن در هر دو رویکرد موجودی شد که دیگران می‌توانند برای شخصی‌ترین امور او که پوشش است تصمیم بگیرند.۳. صدا و سیما و تابلوهای شهرها و میادین و…در این چهل سال پر شد از فواید حجاب و لزوم پوشش زنان تا مردان جامعه حفظ شوند و تصور می‌شد با گشت ارشاد، می‌شود پوشش زنان را کنترل کرد؛ اما به روش‌های مختلف در برابر این روش‌ها، مقاومت می‌شود و فقط شکل مقاومت‌ها هم تغییر می‌کند. ۴. زنان اعتراض‌شان را به این رویکردهای قهری، با همین پوشش‌شان نشان می‌دهند. از مقاومت در برابر پوشش موی سر گرفته تا چکمه و ساپورت و در نهایت هم روسری‌هایی که تبدیل به پرچم در دستان دختران انقلاب می‌شود. تنها سؤالی که مطرح نمی‌شود دلایل این مقاومت‌ها در برابر اجبار به امر پوشش است.۵.به‌نظرم ربط این اعتراض مدنی که اشکال و نمادهای مختلف پیدا و پنهان دارد به بیرون از مرزها فقط و فقط پاک کردن صورت مسئله و فرار از پرسش مقدری است که پاسخی به آن داده نمی‌شود. کلید واژه این پاسخ را باید در تبعیض‌هایی دانست که زن را در رده شهروندان درجه دوم قرار می دهد.۶.پس از۴۰سال بدون سرپوش گذاشتن بر واقعیت‌ها باید صدای این اعتراض را شنید. هرنوع برخورد قهری با این اعتراض مدنی بی‌شک پاک‌کردن صورت مسئله و انکار مطالبات امروز نیمی ازجمعیت کشور است. پوشش نگارنده این سطور اختیاری است و مقدمه نگاه واقع‌بینانه به پوشش زنان نیز باید توجه به حق انتخاب او باشد.
یک نفر دیگر از کاربران محجبه توییتر نیز در این باره نوشت: قطعا اگه منم محجبه نبودم دنباله روی این حرکت میشدم …. شاید اگه روزی این قد تکرار شد که به عنوان نمادِ #نه_به_حجاب_اجباری جا افتاد منم با حجاب ولی روسری بدست این حرکتو بزنم #دختر_خیابان_انقلاب ادمای محجبه‌ی دیگه‌ای هم (مثل خودم) میشناسم که با ”اجباری بودن” حجاب مخالفن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر