در پی پذیرش شکایت مریم اکبری منفرد توسط گروه کاری ناپدید شدگان قهری سازمان ملل درباره رسیدگی به پرونده برادر و خواهرش که در کشتار سال ۶۷ اعدام شده اند ، وی با ارسال نامه ای از زندان اوین ، از این نهاد سازمان ملل و تمام کسانی که او را در این راه همراهی کردند تشکر کرد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در بهمن ماه ۱۳۹۵، اکبری منفرد در شکایتی به گروه کاری ناپدید شدگان قهری سازمان ملل تسلیم کرد و از آنان خواست جمهوری اسلامی را درباره اعدام برادر و خواهرش پاسخگو کنند.
گروه کاری سازمان ملل اخیرا ضمن به رسمیت شناختن این دو قربانی کشتار ۶۷ به عنوان ناپدیدشده قهری، در نامه ای به دولت ایران خواستار انجام تحقیق در این زمینه شده است.
عبدالرضا و رقیه اکبری منفرد، از جمله هزاران زندانی سیاسی بودند که به طور مخفیانه در عرض کمتر از دو ماه اعدام شدند در حالی که بیشتر آنان مدت زمان کمی به پایان محکومیت خود داشتند و برخی از آن ها حتی حکم حبس شان به پایان رسیده بود اما مقامات از آزادی آن ها خودداری می کردند.
مریم اکبری منفرد که از بازداشت شدگان اعتراضات عاشورای ۸۸ و تنها زندانی سیاسی مربوط به آن وقایع است که ۹ سال است بدون یک روز مرخصی در زندان اوین به سر می برد، در بخشی از نامه خود نوشته است:
“آن زمان که تصمیمی گرفتم که آتش سوزانی که سال‌ها قلوب پدر و مادرم را فراگرفته بود و روح مرا احاطه کرده بود را به‌وسیله ناله جان‌سوزی که از نوک قلم ترشح می‌کند به گوش شما برسانم گمان نمی‌بردم که فریادرسی باشد!!! ولی دوستان عزیزی در این مسیر دشوار عدالت‌خواهی یار‌ی‌ام رسانند. دوستانی که من حتی نام و نشانی از آن‌ها ندارم. آزاداندیشانی که گام‌هایی در روشن کردنِ افکار بر می‌دارند و کانون عشق به وطن و آزادی در دل‌شان جاری است و در این مسیر پر پیچ و خم همراه‌ام بودند و صدای مرا از میان دیوارهای سنگی و سرد زندان به گوش شما رسانند. باشد که روزی بتوانم بر دستان پر از مهر شما بوسه زنم.”
وی درباره تاثیر به رسمیت شناختن قربانیان اعدام های جمعی زندانیان سیاسی در سال ۶۷ بر خانواده ها نوشته است:
در این محیط ظلم و تاریک که کم‌ترین روزنه‌ای از عدالت و آزادی دیده نمی‌شد، زخمات شما اعضای عزیز گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل و تلاش تمامی عزیزان‌ام در اقصا نقاط جهان بوده که اینک شاهدیم از زیر ابرهای سیاه و آسمان طوفانی ظلم و ستم گوشه‌ای از صورت زیبای مطلوب عدالت ظاهر و جلوه‌گر گشته و تجلیات عشق به بشریت، قلوب را گرما بخشیده. امیدی است جان‌بخش که مادران و پدران و خانواده‌های داغدار را سرمست کرده و فروغی تابناک در جسم و جان‌شان طلوع کرده.
مریم اکبری منفرد می افزاید:
” کشف حقیقت و اجرای عدالت مقدمه‌ای است برای خروج از دور و تسلسل که در دوران سرکوب بر جامعه تحمیل می‌شود و حقوق و آزادی‌های اساسی هم‌وطنانم تحول و تعالی می‌یابد.”
پیش از رجوع به نهاد سازمان ملل، در مهر ماه ۱۳۹۵ مریم اکبری منفرد با ارسال شکواییه ای رسمی، از دادسرای تهران خواستار تحقیق درباره چگونگی و علت اعدام خواهر و برادرش و شناسایی و محاکمه مسئولان آن شده بود. مقامات دادگستری به جای رسیدگی به شکایت وی، او و خانواده اش را متهم به قطع ملاقات و پرونده سازی جدید و تبعید به زندان زاهدان کرده بودند.
متن کامل نامه مریم اکبری منفرد را به نقل از هرانا در ادامه بخوانید:
عدالت کمال مطلوب انسانی و مظهر نیکویی و زیبایی است و کاخ عدالت و انسانیت جز در روی پایه آزادی استوار نخواهد شد و ریشه ظلم و ستم جز با تیشه عدالت و آزادی کنده نخواهد شد. غایت دادخواهی کشف حقیقت و اجرای عدالت است نه انتقام‌جویی یا خون‌خواهی. این است که گفته می‌شود عدالت و آزادی ریشه و پایه تمامیِ اصلاحات سیاسی و اجتماعی و فرهنگی است و غایت آرزوی بشر. و مادامی‌که مللی از نعمت عدالت برخوردار نباشند به تمام تمدن واقعی نائل نخواهند شد و در ردیف ملل زنده جهان جای نخواهند گرفت.
تحقق دادخواهی منوط به وجود یک دادگستری و قوه قضائیه عادل است، زیرا قوه قضائیه هر کشوری عهده‌دار حقوق و آزادی‌های اساسیِ شهروندان‌اش می‌باشد که البته ما ایرانی‌ها از داشتن دستگاه قضای عادل قرن‌ها است که محروم می‌باشیم. چنین بود که در نبود قوه قضائیه عادل و مستقل نه تنها دادخواهی عینیت نمی‌یابد بل‌که طرفداری از آزادی و عدالت بزرگ‌ترین گناه محسوب می‌شود و دادخواهی و عدالت‌جویی بالاترین جرم است.
در این محیط ظلم و تاریک که کم‌ترین روزنه‌ای از عدالت و آزادی دیده نمی‌شد، زخمات شما اعضای عزیز گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل و تلاش تمامی عزیزان‌ام در اقصا نقاط جهان بوده که اینک شاهدیم از زیر ابرهای سیاه و آسمان طوفانی ظلم و ستم گوشه‌ای از صورت زیبای مطلوب عدالت ظاهر و جلوه‌گر گشته و تجلیات عشق به بشریت، قلوب را گرما بخشیده. امیدی است جان‌بخش که مادران و پدران و خانواده‌های داغدار را سرمست کرده و فروغی تابناک در جسم و جان‌شان طلوع کرده. این نور و روشنایی در افق ظاهر گردیده و زمان آن رسید که پرده ظلم و ریاکاری و پنهان‌کاری پاره شود و حقیقت با چهره زیبای خود نمایان گردد و تقوا در هوای عدالت نشو نمو یابد و اساس حقوق بشریت در کَنَفِ عدالت مصون ماند.
کشف حقیقت و اجرای عدالت مقدمه‌ای است برای خروج از دور و تسلسل که در دوران سرکوب بر جامعه تحمیل می‌شود و حقوق و آزادی‌های اساسی هم‌وطنانم تحول و تعالی می‌یابد.
آن زمان که تصمیمی گرفتم که آتش سوزانی که سال‌ها قلوب پدر و مادرم را فراگرفته بود و روح مرا احاطه کرده بود را به‌وسیله ناله جان‌سوزی که از نوک قلم ترشح می‌کند به گوش شما برسانم گمان نمی‌بردم که فریادرسی باشد!!! ولی دوستان عزیزی در این مسیر دشوار عدالت‌خواهی یار‌ی‌ام رسانند. دوستانی که من حتی نام و نشانی از آن‌ها ندارم. آزاداندیشانی که گام‌هایی در روشن کردنِ افکار بر می‌دارند و کانون عشق به وطن و آزادی در دل‌شان جاری است و در این مسیر پر پیچ و خم همراه‌ام بودند و صدای مرا از میان دیوارهای سنگی و سرد زندان به گوش شما رسانند. باشد که روزی بتوانم بر دستان پر از مهر شما بوسه زنم.
عشق شما به ایران و جاذبه نوع دوستی شما یاران‌ام، قلب‌ام را مسخر کرده و شما عزیزان کمال مطلوب را در راهی که هدایت کننده است، یافته‌اید. باشد که روزی به یاریِ هم پرچم پر افتخار ایران را که زمانی است در نتیجه جهل و فساد اخلاقی و ظلم و بیدادگری سرافکنده و واژگون شده را برافرازیم و مقامی که در خورِ دوره مجد و عظمت گذشته ایران است را بازیابیم.
و اینک در این لحظه امید و یقین دارم که نیروی حق و عدالت، هر قدر در ظاهر ضعیف و ناتوان و از لحاظ تعداد در اقلیت باشد بر اهریمن استبداد غلبه خواهد کرد و حق مغلوب شدنی نیست.
این سطور را نگاشتم تا از این طریق بتوانم مراتب سپاس‌گزاری‌ام را از شما اعضای عزیز گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل و تمامیِ دوستان عزیزم که همراه بوده‌اند را به‌جا آورم.
آفتاب آزادی از افق ایران طلوع خواهد کرد و با نور خود تمام ناپاکی‌ها را از میان خواهد برد زیرا که هدف ما حق و حقیقت است و خیر دنیا و آخرت و نجات وطن و سعادت بشر در آن است.
مریم اکبری منفرد
آبان ۹۶ / زندان اوین
آبان ۹۶ / زندان اوین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر