مجلس نهم مزد خوش‌خدمتی‌های بسیج در سرکوب مردم و آماده به خدمت بودنش برای تندروها را با تصویب قانون «تقویت بسیج مستضعفین» داد.
به گزارش کلمه، در هفته اول بهمن‌ماه سال جاری زمانی که دهها طرح و لایحه مهم مانند لایحه هوای پاک برای تصویب در مجلس نهم خاک می‌خورد، نمایندگان تندرو مجلس دست روی طرحی گذاشتند که به واسطه آن بسیج به صورت قانونی می‌توانست زمین‌خواری و سهم خواهی از دولت و بخش‌های خصوصی کند و هر زمان اراده کرد بودجه و زمین از آنها طلب کند.
این طرح در کمال تعجب در میانه دعواهای سیاسی بر سر ردصلاحیت اشخاص مهم سیاسی همچون نوه بنیانگزار انقلاب اسلامی و آیت‌الله دستغیب و امجد و منتجب‌نیا و…. تصویب شد.
حتی این زیاده‌خواهی بسیج و نمایندگان تندرو در مجلس نهم به همین جا ختم نشد و اسماعیل کوثری عضو کمیسیون امنیت ملی در اولین روز اسفند در گفت‌و‌گو با خبرگزاری سپاه خواستار استفاده بیش از پیش بسیج از بیت‌المال در پنج سال آتی شد و با برشمردن ماموریت‌های بسیج و البته با فراموش کردن شعار همیشگی «حماسه مردمی نهم دی» از جمله گفت: «بسیج در کنترل و مهار فتنه ۸۸ نقشی محوری ایفا کرد و از طرفی هم این بسیجیان بودند که حماسه بزرگ ۹ دی را رقم زدند.»
سردار کوثری که معتقد است در برنامه پنج ساله ششم توسعه، دولت بسیج را بطور کلی حذف کرده، گفت: «این برنامه به گونه‌ای تدوین شده است که گویی نویسندگان آن در کشور حضور ندارند و از بیگانگان و دشمنان انقلاب برای حذف بسیج دستور گرفته‌اند، حتی در احکام دایمی هم که به عنوان مقدمه برنامه ششم که دولت برای مجلس فرستاده نیز در بررسی‌هایمان اصلا از دفاع و امنیت چیزی مشاهده نکردیم. به نظر من این یک اقدام حساب شده از طرف استکبار جهانی است».
وی همچنین اظهار داشت: «ان‌شاءالله خود دولت این ضعف برنامه ششم را تا قبل از اتمام تعطیلات مجلس اصلاح می‌کند، البته ما می‌دانیم که دولت نمی‌خواهد مجلس نهم پیگیر برنامه ششم توسعه باشد و قصد دارد که کار به مجلس بعد سپرده شود و با این خیال که مجلس دهم تابع دولت به اصطلاح راستگو است، می‌خواهد این برنامه در مجلس بعد به تصویب برسد».
به نظر می‌رسید تصویب طرح تقویت بسیج مستضعفین که دولت یکی از مخالفان آن بود بیشتر فرستادن پالس مثبت از سوی نمایندگان تندرو و انحصارطلب مجلس نهم بود به برادران بسیجی و سپاهی برای آینده سیاسی در سایه انتخابات مجلس و خبرگان.
بسیجی که به جای حفاظت از مرزها و تمامیت ارضی کشور قرار است تا پشت در خانه‌ها و شهرک‌ها بیاید. قرار است وسعت و گستره اختیاراتش را تا پشت آپارتمان‌های مسکونی افزایش دهد.
بسیجی که به جای حفاظت از مرزها و تمامیت ارضی کشور قرار است تا پشت در خانه‌ها و شهرک‌ها بیاید. قرار است وسعت و گستره اختیاراتش را تا پشت آپارتمان‌های مسکونی افزایش دهد.
به نظر می‌رسد سهم این بسیج برای برنامه‌ای که اقتدارگرایان برای آن در نظر گرفته‌اند بیش از اینهاست و بسیج تازه در ابتدای راه سهم‌خواهی خود قرار گرفته است.
مروری بر برنامه‌هایی که اقتدارگرایان برای روزهای مانده به انتخابات در نظر گرفته‌اند این پیش‌بینی را جامه‌عمل پوشانده است.
تقویب بسیج مستضعین برای روز مبادا
نگاهی به مفاد این قانون و زمان تصویب آن چنان پیام را روشن تفسیر می‌کند که چندان به نشانه‌های دیگرنیاز نیست. هرچند مروری بر عملکرد مجلس مدعی اصولگرای نهم کاملا نشان از آن دارد که تنها حفظ منافع جاح سیاسی برای نمایندگان آن در اولویت قرار داشته و نه مردمی که ایشان وکلای آنان بودند.
بر مبنای طرح «تقویت بسیج مستضعفین»که ماده یک آن به تصویب رسید، نه تنها زمین‌خواری توسط نیروهای بسیج کاملا قانونی می‌شود، بلکه دولت و نهادهای عمومی و حتی کارخانه‌ها و شرکت‌های خصوصی ملزم به اختصاص زمین و بنای ساختمان برای تشکیل واحدهای بسیج می شوند!
بر مبنای طرح «تقویت بسیج مستضعفین»که ماده یک آن به تصویب رسید، نه تنها زمین‌خواری توسط نیروهای بسیج کاملا قانونی می‌شود، بلکه دولت و نهادهای عمومی و حتی کارخانه‌ها و شرکت‌های خصوصی ملزم به اختصاص زمین و بنای ساختمان برای تشکیل واحدهای بسیج می شوند!
این طرح بیش از هر چیز در راستای گرفتن اختیارات بیشتر از نهادهای عمومی و حتی خصوصی توسط بسیج به عنوان یک نهاد نظامی است.
ماده ۳ و تبصره ماده ۴ هردو به تخصیص اراضی به صورت رایگان به این سازمان اختصاص دارد، و دولت و نهادهای اجتماعی و مراکز، کارخانه ها و شرکت های خصوصی را وادار می‌کند که بخشی از منابع خود را به بسیج اختصاص دهند. واحدی که مشخص نیست جز مزاحمت و استفاده از منابع این مجموعه ها برای منافع خود، چه فایده و نتیجه دیگری قرار است داشته باشد.
این طرح با وجود مخالفت دولت در مجلس مورد بحث و بررسی قرار گرفت. با این حال ظاهرا تصمیم برای مجلس نهم از قبل گرفته شده و در آخرین ماه‌های عمر این مجلس قرار است طرح مذکور به تصویب نهایی برسد و شاخ و برگ بسیج را بیش از آنچه هست، گسترش دهد.
این بسیج کجا و آن بسیج کجا
روز ۵ آذر ۱۳۵۸ امام خمینی، بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران، برای رفع مشکلات و تهدیداتی که متوجه کشور بود، خواستار آموزش نظامی همگانی و تشکیل ارتش ۲۰ میلیونی شد. هدفی غیر از این نیز در این خواست امام نهفته بود متحد و یکی کردن نیروهایی که پس از انقلاب با عناوین مختلف و بدون هماهنگی تلاش می‌کردند که بخشی از اداره امور را دردست بگیرند. همین پراکندگی گروه‌ها و نیروها باعث موازی کاری‌های زیادی در اوایل انقلاب می‌شد و بسیج مستضعفین سازمانی بود که قرار بود همه را زیر پوشش یک نام قرار دهد.
جنگ که شروع شد بسیج به وظیفه اصلی خود برگشت و آن دفاع از تمامیت ارضی کشور بود. هشت سال در کنار دیگر قوای نظامی کشور جانانه جنگیدند. جنگ که به پایان رسید خواست امام این بود که نیروی بسیج نیروی مخلص انقلاب باقی بماند و در کنار گود سیاست باشد. همچون دیگر نهاد نظامی، سپاه پاسداران.
اتفاقی که با درگذشت امام نیفتاد و سپاه و به دنبال ان بسیج ماهیت دیگری گرفتند با فرسنگ‌ها فاصله با آنچه امام خمینی برای آنها در نظر گرفته بود و فلسفه تشکیل آنان به حساب می‌آمد.
اتفاقی که با درگذشت امام نیفتاد و سپاه و به دنبال ان بسیج ماهیت دیگری گرفتند با فرسنگ‌ها فاصله با آنچه امام خمینی برای آنها در نظر گرفته بود و فلسفه تشکیل آنان به حساب می‌آمد.
این تغییر رویه بسیج درست از زمانی آغاز شد که امام جام زهر را نوشید و کمتر از یک سال بعد از آن درگذشت. پس از آن فشار سپاه برای تبدیل بسیج مستضعفین به نیروی مقاومت بسیج افزایش پیدا کرد و در نهایت با خروج رحمانی از بسیج و تغییر ساختار نیروی مقاومت بسیج تشکیل شد و افشار به عنوان اولین فرمانده نیروی مقاومت بسیج منصوب شد.
زمانی قرار بود بسیج نیروی مخلص باقی بماند تا در مواقع لزوم برای حفظ تمامیت ارضی کشور خدمت کند، این خواست امام راحل بود اما سپاه به عنوان نیروی بالادست بسیج پس از امام از مسیر اصلی خارج شد. سپاهی که قرار بود تنها بازوی نظامی کشور باشد، سر از بنگاههای اقتصادی درآورد و به تبع آن بسیج را هم همراه خود کرد.
آنها ابتدا راه اقتصادی را در پیش گرفتند. اما اقتصاد بدون سیاست راه به جایی نمی‌برد. شهوت ثروت و قدرت در هم تنیده شدند و سپاه و بسیجی را ساختند که دیگر با هیچ روشی نمی‌شد عنوان «مردمی» را برای آن به کار برد.
بسیج هم از نیروی مردمی خارج شد و لباس نظامی بر تن کرد. همان چیزی که امثال سردار نقدی و مسوولان امروز سپاه و بسیج به دنبال آن بودند. یک میلیشیای سیاسی ضدمردمی. این بسیج جدید آزمون خود را در اعتراضات ۸۸ پس داد و چه خوب هم از پس سناریوی نوشته شده برای آن نیروی مخلص سال‌های دور، برآمد.
آنان برای زنده کردن بسیجی که مردم از آنان می‌شناختند رو به ساخت کاریکاتوری دوران جنگ آوردند، اما نیرویی که از دل مردم برنخیزد بر دل مردم نمی‌نشیند. از همین رو بسیج به جای آن که به مردم احساس امنیت دهد، نیروی سرکوب و ارعاب شد.
برای همین یک روز از دیوار سفارت بالا می‌رود و روز دیگر خودجوش! سخنرانی جناح مقابل را بر هم می‌زند.
و این چنین شد که از بسیج تنها نامی ماند که امروز برای مردم با تندروی و اقتدارگرایی معنی می‌شود. بسیجی امروز سهم‌خواه است و از اخلاص بویی نبرده است. نیروی در اختیار جناح سیاسی است برای ورود عملیاتی.
مجلس نهم هم برای چنین نیرویی طرح «تقویت» تصویب می‌کند چون می‌داند او در بزنگاه برای او وارد عمل می‌شود. حتی می‌تواند آن را سیستماتیک سوار بر اتوبوس کند از قم به تهران بیاورد تا انتخابات تهران را به نفع جناح انحصارطلب برهم بزند.
بسیجی دیروز که به اشاره‌ای از جان می‌گذشت، امروز با وعده غذا و امکانات و … وارد عمل می‌شود.
نخست‌وزیر جنگ این بسیج را به درستی شناخته بود
میرحسین موسوی نخست‌وزیر جنگ و یکی از محصوران در حبس خانگی چه خوب درباره بسیج گفته بود. آن هم در بحبوحه سال ۸۸ که هنوز بسیج این چنین مقابل مردم نایستاده بود.
او گفته بود: «بسیجی که امام میخواست در مقابل ملت قرار نمی‌گرفت، بلکه در کنار مردم و پشت‌سر آنان بود؛ بسیجی که فراتر از جناح‌ها عمل کند و بازوان بلندش همه اقشار را در بر بگیرد؛ بسیجی که از دوستی مردم لذت ببرد؛ بسیجی که به دنبال رفاقت و محبت و یگانگی مردم باشد؛ بسیجی که بدون توجه به اختلافات سلیقه‌ای خود با دیگران حافظ عرض و ناموس‌شان باشد، که آنان یا برادر او در دینند و یا نظیر او در آفرینش؛ بسیجی که حرمت حریم‌های خصوصی مردم راحفظ کند. امام بسیج را به عنوان ابزاری برای قدرت حاکمان نمی‌خواست، بلکه نهادی برای قدرت مردم می‌دید تا حاکمیت آنان بر سرنوشتشان تضمین نماید. قرار بود رفتار و اندیشه بسیجی در مردم اثر کند، نه آن که قدرت بسیج بر سر مردم فرود آید. قرار نبود بسیج جیره‌خوار دولت شود و به ازای دستگیر کردن مردم در اجتماعات پاداش سرانه بگیرد. افسوس بر بسیج اگر تا حد یک حزب سیاسی تنزل کند؛ این آن چیزی نیست که امام ما برای بسیجیان میخواست. قرار نبود بسیج به دستگاهی تبدیل شود که اختیار انتخاب و آزادی رای را از مردم بستاند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر